Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων & Εμποροϋπαλλήλων ν. Δράμας                                                     

Ένας ακόμη εργάτης έχασε τη ζωή του στο βωμό του κέρδους. Το πρωί της Τρίτης 40χρονος εργαζόμενος στην επιχείρηση Α. ΙΩΑΝΝΟΥ & ΣΙΑ ΕΠΕ στους Πύργους Δράμας καταπλακώθηκε από όγκο μαρμάρου. Το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων & Εμποροϋπαλλήλων εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του και την οικογένεια του.

Οι εργαζόμενοι στα μαρμαράδικα της περιοχής είναι μάρτυρες μιας χωρίς προηγούμενο εντατικοποίησης της δουλειάς. Σε ένα κλάδο που η ανάπτυξή του είναι επίσης χωρίς προηγούμενο, έχει καθιερωθεί το εξαήμερο, προκειμένου να εξοικονομούν εργατικά χέρια οι εργοδότες, οι υπερωρίες είναι καθημερινότητα και τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας ελλιπέστατα, όπως καταμαρτυρούν και οι δεκάδες θάνατοι και σοβαροί τραυματισμοί των τελευταίων ετών.

Με περίσσευμα υποκρισίας ο σύνδεσμος επιχειρήσεων μαρμάρου Μακεδονίας-Θράκης, διοργάνωσε πριν ένα μήνα ημερίδα για τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Βέβαια στο πρόγραμμα της εκδήλωσης δεν είχε θέση καμία ανακοίνωση για την εντατικοποίηση και την επίδραση της στους εργαζόμενους, για το πως επιδρούν οι υπερωρίες και το εξαήμερο, στα μέτρα ασφαλείας. Αυτά δεν μπαίνουν στο ζύγι των κεφαλαιοκρατών ή μάλλον μπαίνουν και κρίνονται ασήμαντα μπροστά στο βάρος των κερδών που διακυβεύονται στον κλάδο.

Φαίνεται ξεκάθαρα, λοιπόν, ποιον εξυπηρετούν οι νόμοι όλων των κυβερνήσεων που διαχρονικά έχουν ελαστικοποιήσει και εντατικοποιήσει τις συνθήκες εργασίας όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων, σε όλη τη χώρα. Μάλιστα δεν εφαρμόζονται ούτε καν οι άθλιοι νόμοι που υπάρχουν καθώς όλες οι κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή, κρατούν διαχρονικά και σκόπιμα, υποστελεχωμένες τις επιθεωρήσεις εργασίας, οι οποίες αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα καθήκοντά τους. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της επιθεώρησης μεταλλείων, που παρά τον μεγάλο αριθμό των λατομείων στο νομό μας, δεν έχει γραφεία στην περιοχή, αλλά επεμβαίνει από τη Θεσσαλονίκη.

Φαίνεται ξεκάθαρα πως η ανάπτυξη που μας τάζουν είναι μία ανάπτυξη όχι των εργαζομένων, αλλά των κερδών εις βάρος των εργαζομένων. Όλοι εμείς πρέπει να λέμε και ευχαριστώ όταν έχουμε δουλειά και μπορούμε να πληρώσουμε ένα μέρος των λογαριασμών μας, καθώς ότι δουλειά και να έχουμε δεν θα μπορέσουμε να τους πληρώσουμε όλους. Πρέπει να λέμε και ευχαριστώ όταν μας δίνουν και ένα επίδομα για να κοροϊδέψουν την εξαθλίωσή μας.

Δεν πρέπει να τη δεχτούμε αυτή την κατάσταση, να παλέψουμε σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρομεσαίους αγρότες για να ανατρέψουμε την ανάγκη να πεθαίνουμε στη δουλειά, το να πηγαίνουμε με φόβο στην εργασία μας. Να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες, τη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, το οκτάωρο, πενθήμερο, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς.