του Τζίμα Μαργαρίτη, καθηγητή
Μια σχέση διαφορετική. Μια σχέση ελκτική, μοναδική. Είναι σαν η έλξη που ασκεί το θετικό πρωτόνιο πάνω σε ένα ηλεκτρόνιο και κάνει να περιφέρεται γύρω από τον πυρήνα του ατόμου. Κανονικά αισθάνεσαι οδύνη όταν λύνεις μια άσκηση φυσικής, χημείας, μαθηματικών. Γιατί ξέρεις πως αυτή η ώρα οι μαθητές σας εξαρτώνται από εσένα και από τη σαφήνεια με την οποία θα μεταδώσει την γνώση τους.
Δεν είναι επιπόλαιη και τυχαία η σχέση μου με το πίνακα, δεν είναι τυχαία η σχέση του πίνακα με τον δάσκαλο. εμπειρία και πάνω από την πολιτική. Είσαι εσύ ο πίνακας και το θέμα, η άσκηση που πρέπει να λύσεις ή να δώσει έτσι τα δεδομένα για να λύσει τους μαθητές σου.
Είτε στο δημόσιο εργάζεται ή στο ιδιωτικό τομέα, ο δάσκαλος είναι δάσκαλος.
Φυσικά μιλάμε για το δάσκαλο με συνείδηση.Δεν διαταράσσεται εύκολα η σχέση με τον πίνακα.
Πέρασαν και περάσουν εκατοντάδες μαθητές από τις τάξεις μου.
Όλα τα παιδιά έχουν την αγωνία για το μέλλον τους και το αποθέτουν σε εσένα. Ο δάσκαλος λοιπόν είναι υποχρεωμένος να μην αμφισβητήσει, να δώσει στον καλύτερο τον εαυτό του, να μεταδώσει τους γνώση την παιδεία, την ιδέα την αισιοδοξία, τις προμήθειες της ζωής .
Εγώ έτσι αντιλαμβάνομαι το ρόλο μου μέσα στην τάξη.
Μπροστά στον πίνακα και μπροστά στα παιδιά.
Μελετώ καθημερινά. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να μελετά, να παρακολουθεί την εξέλιξη της επιστήμης του, να μην μένει μόνο στην γνώση του σχολικού βιβλίου, αλλά να δημιουργεί νέα πεδία γνώσης και προβληματισμού.
Φυσικά ο χώρος των θετικών επιστημών είναι πεπερασμένος χωρίς περάτωση γι ‘αυτό και ο αγώνας του δασκάλου είναι διαρκής.
Μαργαρίτης Τζίμας
καθηγητής
