Μετά από την πολύμηνη κύηση της πολυδιαφημιζόμενης μεταρρύθμισης της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, η Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων δημοσιοποίησε το «Σχέδιο Νόμου για την Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις», το πρώτο μέρος της ‘τριλογίας’ διότι ακολουθεί και νομοσχέδιο για τις δομές εκπαίδευσης και για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση.

Στα πλαίσια της «Πολιτικής Διαχείρισης και Επικοινωνίας» του Υπουργείου Παιδείας, μετά από μια εισαγωγή γεμάτη ευγενείς προθέσεις και υψηλούς στόχους, περιμένουμε πλέον τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Δεν ξεχνάμε ότι η κατάργηση των πιο παραγωγικών Τομέων και Ειδικοτήτων της Τ.Ε.Ε., εντάχθηκαν «…στο πλαίσιο της εξυγίανσης του εκπαιδευτικού συστήματος της Χώρας και με σκοπό την αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης και την εναρμόνισή της με τους στόχους της εθνικής οικονομίας, καθώς και τη σύνδεσή της με την αγορά εργασίας και τη μείωση του πληθωρισμού των ειδικοτήτων στην εκπαίδευση, σύμπτωμα στρεβλώσεων του παρελθόντος…».(απόσπασμα από την Αιτιολογική Έκθεση του σχεδίου νόμου “Φορολογία εισοδήματος, επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν. 4046/2012, του ν. 4093/2012 και του ν. 4127/2013 και άλλες διατάξεις“,  ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄,  ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ – Άρθρο 82 Κατάργηση ειδικοτήτων κατά κλάδο και κατηγορία του προσωπικού της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις (σύνδεσμος)).

Οι διαθεσιμότητες και οι καταργήσεις των ειδικοτήτων, έγιναν «…στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης και εξορθολογισμού του δημοσίου τομέα… προκειμένου να εξυπηρετείται καλύτερα ο επιδιωκόμενος σκοπός του και να καταστεί η λειτουργία του περισσότερο εύρυθμη και αποτελεσματική…» (απόσπασμα όπως παραπάνω (σύνδεσμος)).

Η υφήλιος ‘φλέγεται’, η Κοινωνία μας αποσυντίθεται, τα Σχολεία μας διαλύονται, οι Μαθητές μας αντιμετωπίζουν διαφόρων ειδών προβλήματα λόγω του εγκλεισμού, οι γονείς βιώνουν το φάσμα της ανεργίας και της φτώχειας, οι εκπαιδευτικοί της Τ.Ε.Ε. καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να ανταποκριθούν ευσυνείδητα στις νέες απαιτήσεις του λειτουργήματός τους, βαλλόμενοι από παντού και η στοχοποίηση της Τ.Ε.Ε. επαναλαμβάνεται  δυστυχώς και με τη νέα κυβέρνηση της Ν.Δ.. Ως αντικείμενο στόχευσης έχει τοποθετηθεί καθαρά πλέον η Τ.Ε.Ε., η οποία με το πρόσφατο σχέδιο νόμου, βάλλεται ανηλεώς.

Το σχέδιο νόμου είναι μακράν των προσδοκιών των Λειτουργών της Τ.Ε.Ε., που καταλαβαίνουν πλέον καθαρά ότι ο χώρος εργασίας τους, διαλύεται οριστικά και δια παντός, με κύριο στόχο των κυβερνώντων τη συρρίκνωση της Δημόσιας Δωρεάν Τ.Ε.Ε. προς όφελος της Κατάρτισης, στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της μαθητείας των άλλων υπουργείων.

Πολλά άρθρα του σχεδίου νόμου για την “Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις”, μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους. Αυξάνεται ο  εξεταστικός φόρτος, θεσμοθετείται η εξωτερική αξιολόγηση των σχολείων, ακόμα και με βάση τις επιδόσεις των μαθητών, προετοιμάζει την τιμωρητική ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών, επανέρχεται η αναγραφή της διαγωγής και οι πολυήμερες αποβολές για τους μαθητές και μαθήτριες και πολλά ακόμα.

Ειδικά όμως το ‘Άρθρο 51: Ανώτατο ηλικιακό όριο εγγραφής μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ.‘ και το ‘Άρθρο 52: Ρυθμίσεις για την εγγραφή ή μετεγγραφή μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ.‘, είναι ευθεία βολή στην καρδία της Τ.Ε.Ε. Παγιώνει τα δύο μέτρα και δύο σταθμά για τους μαθητές μας  και αποτελεί ρατσιστική και άνιση αντιμετώπιση χωρίς να τηρείται η  αρχή της ισότητας.

Η συστηματική και σε βάθος χρόνου απαξίωση της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης από τη Ν.Δ., με το ‘ άρθρο 51’ του σχεδίου οδεύει προς πλήρη διάλυση.

Στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου και στα άρθρα 51 & 52 γίνεται αναφορά στο ηλικιακό όριο εγγραφής των μαθητών μόνον για τα ΕΠΑ.Λ. και όχι για όλη την λυκειακή βαθμίδα εκπαίδευσης. Αυτό θα έχει καταστροφικές παρενέργειες στο οικογενειακό προγραμματισμό χιλιάδων οικογενειών αλλά και στην απρόσκοπτη λειτουργία των ΕΠΑ.Λ. Παρότι η ελληνική κοινωνία βάζει σε δεύτερη μοίρα την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, συχνά στρέφεται σε αυτήν όταν το παιδί της, τελειώνοντας το Γενικό  Λύκειο δεν καταφέρνει να συνεχίσει στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η κινητικότητα μεταξύ των δύο τύπων Λυκείου, δίνει την δυνατότητα στους αποφοίτους του Γενικού Λυκείου να εγγραφούν στα ΕΠΑ.Λ., στην ειδικότητα που πιστεύουν ότι θα τους βοηθήσει επαγγελματικά και στο πλαίσιο της τυπικής εκπαίδευσης και να αποκτήσουν πτυχίο που θα τους εξασφαλίζει επαγγελματικά δικαιώματα άμεσα χωρίς να δώσουν εξετάσεις πιστοποίησης.

Με τον ηλικιακό περιορισμό που μπαίνει από το νομοσχέδιο, όσα παιδιά  θέλουν να  πάρουν μία ειδικότητα παρακολουθώντας πρωινά μαθήματα θα οδηγηθούν στα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. (αφού τα δημόσια Ι.Ε.Κ. λειτουργούν και αυτά απόγευμα), σε μία πολύ δύσκολη οικονομικά περίοδο. Επιπλέον τα Ι.Ε.Κ. (δημόσια και ιδιωτικά) ανήκουν στην μη τυπική εκπαίδευση και για να πάρεις το πτυχίο (πιστοποίηση) απαιτούνται εξετάσεις πιστοποίησης στον ΕΟΠΠΕΠ με όλα τα προβλήματα που αυτό συνεπάγεται. Δηλαδή δεν υπάρχουν σταθερές ημερομηνίες για τις εξετάσεις, στο παρελθόν υπήρξαν χρονιές που οι εξετάσεις δεν έγιναν καθόλου ενώ  κάποιες φορές δεν περιελάμβαναν όλες τις ειδικότητες κ.α..

Αν τελικά αυτά τα δύο άρθρα ψηφισθούν και εφαρμοσθούν, με μια πρώτη εκτίμηση, τα ημερήσια ΕΠΑ.Λ. σε βάθος τριετίας θα έχουν μια μείωση μαθητικού δυναμικού περίπου 30%, με ότι αυτό συνεπάγεται   σε θέσεις εργασίας και όχι μόνο. Επίσης θα επιφέρουν συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, κλείσιμο πολλών μικρών περιφερειακών ΕΠΑ.Λ. καθώς και καταργήσεις πολλών Εργαστηριακών Κέντρων. Όλοι γνωρίζουμε, ειδικά η Υπουργός, ότι αν τελικά περάσουν τα συγκεκριμένα άρθρα, θα βάλουν την ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ στην ήδη ταλαίπωρη ΤΕΕ.

Στη περίπτωση που οι εμπνευστές της διάταξης  απαντήσουν ότι μπορούν οι μαθητές να πάνε στα εσπερινά ΕΠΑ.Λ., η ανταπάντηση είναι ότι τα εσπερινά ΕΠΑ.Λ. για την εγγραφή των μαθητών απαιτούν ειδικές προϋποθέσεις (που αυτό από μόνο του αποκλείει όλους τους άνω των 17 που φοιτούν σήμερα σε Ημερήσια ΕΠΑ.Λ.), είναι αριθμητικά πολύ λίγα στη χώρα, ειδικά στην επαρχία και πλείστες μικρές πόλεις δεν διαθέτουν. Επιπρόσθετα στα εσπερινά συχνά δεν λειτουργούν όλες οι ειδικότητες.

Επιπλέον με τα προαναφερόμενα άρθρα φαίνεται πως αφαιρείται σε πολίτες,  το συνταγματικό δικαίωμα για την επιλογή σχολείου και ειδικότητας φοίτησης τους στο Δημόσιο πρωινό σχολείο και η λογική να “σπρώχνουμε” τα παιδιά της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης στα νυχτερινά σχολεία, μας παραπέμπει στην αναχρονιστική λογική της  δεκαετίας του ΄60.

Όσον αφορά την αναγκαιότητα των παραπάνω άρθρων, στην δηλαδή στον σκοπό του καθορισμού  μέγιστου ορίου ηλικίας τα 17 έτη για την εγγραφή σε Ημερήσιο ΕΠΑ.Λ.,  που αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, είναι:

• «η αποτελεσματικότερη πρόληψη φαινόμενων ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού, τα οποία παρατηρούνται ιδίως μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων μαθητών.»

Το επιχείρημα δεν αντέχει σε ιδιαίτερη κριτική γιατί ενδοσχολική βία και μάλιστα με σοβαρά περιστατικά  έχουν καταγραφεί  σε   Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια και σε Γενικά Λύκεια,  όπου οι μαθητές έχουν κατά κανόνα την ίδια ηλικία. Αντίθετα στα ΕΠΑ.Λ. έχει παρατηρηθεί και έχει καταγραφεί και σε έρευνες ότι η παρουσία μεγαλύτερης  ηλικίας μαθητών έχει αποσοβήσει  πολλά τέτοιου είδους περιστατικά. Αλλά ακόμα και ως υπόθεση εργασίας αν δεχτούμε ότι υπάρχει ενδοσχολική βία στα Ημερήσια ΕΠΑ.Λ.  η μοναδική και μάλιστα αποτελεσματική «επιστημονική» λύση που προτείνει το Ι.Ε.Π. είναι η μη εγγραφή μαθητών άνω των 17 ετών; Για τους μαθητές των Γενικών Λυκείων δεν υπάρχει διάταξη που να αναφέρεται στο μέγιστο όριο ηλικίας. Αναρωτιέται κανείς, για ποιο λόγο να υπάρχουν  άλλα μέτρα και άλλα σταθμά για τους μαθητές των ΕΠΑ.Λ. και γιατί αυτοί οι μαθητές να αντιμετωπίζονται ρατσιστικά και άνισα,  καθώς δεν τηρείται η αρχή της ισότητας, που επιβάλει την ίση μεταχείριση όμοιων περιπτώσεων και αφαιρείται το συνταγματικό δικαίωμα της απρόσκοπτης φοίτησης των πολιτών σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης.

• «η σταδιακή αποσυμφόρηση (???), από σκοπιάς μαθητικού δυναμικού, των ημερήσιων ΕΠΑ.Λ., με γνώμονα τη συνολική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας διά του εξορθολογισμού της αριθμητικής σχέσης (???) εκπαιδευτικού και μαθητή.»

Η κοινωνία μας και η εκπαιδευτική κοινότητα ποτέ δεν  ζήτησε τη σταδιακή αποσυμφόρηση, από τη σκοπιά του μαθητικού δυναμικού, των ημερήσιων ΕΠΑ.Λ., με γνώμονα τη συνολική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αν υπάρχει θέμα συνωστισμού σε ελάχιστα  Ημερήσιο ΕΠΑ.Λ., υπάρχουν τρόποι να λυθεί, με την κατασκευή νέων κτιρίων, με την μετατροπή ΓΕ.Λ. σε ΕΠΑ.Λ. αλλά και με την χωροταξική κατανομή μαθητών Γυμνασίων σε συγκεκριμένα ΕΠΑ.Λ. υποδοχής,  όπως συμβαίνει στα Δημοτικά, στα Γυμνάσια και στα Γενικά Λύκεια.

Επειδή ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα η εκπαιδευτική κοινότητα δεν ξεχνά παρόμοιους ατυχείς χειρισμούς τέως υπουργού του κυβερνώντος κόμματος,  αυτοί που  συμβούλεψαν  για το  «συνωστισμό»  και τον συγχρωτισμό στα Ημερήσια ΕΠΑ.Λ. ενώ γνωρίζουν  ότι πολύ  μεγαλύτερος συνωστισμός υπάρχει σε άλλους τύπους σχολείων, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι συνυπάρχουν στο μυαλό τους, άλλες σκοπιμότητες,  όπως  είναι η  ενίσχυση της μη τυπικής εκπαίδευσης. Η ενίσχυση δομών κατάρτισης (Δ.Ι.Ε.Κ., Ι.Ι.Ε.Κ.,Κ.Ε.Κ., κολέγια κ.α.), η “προίκα” -πριμοδότηση των υπό δημιουργία νέων Σχολών άλλων Υπουργείων, με την ταυτόχρονη συρρίκνωση  της Δημόσιας Τυπικής Τεχνικής και Επαγγελματικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, δήθεν για να «απαλλάξουν»   το Δημόσιο από οικονομικά βάρη, θα έχει ως μοναδικό αποτέλεσμα  να εκτεθεί εκ νέου το Υ.ΠΑΙ.Θ. και η Διοίκησή του, σε όλη την ελληνική κοινωνία. Επιπλέον ο εξορθολογισμός της αριθμητικής σχέσης εκπαιδευτικού και μαθητή δεν θα προκύψει από την μη εγγραφή μαθητών άνω των 17  ετών (αυτό είναι στη σφαίρα της δημιουργικής λογιστικής) αλλά από τη μείωση του ανώτατου αριθμού μαθητών ανά τμήμα γενικής παιδείας, τομέα και ειδικότητας.

Η μόνη πρόταση μας είναι η απόσυρση του σχεδίου νόμου και η επανακατάθεσή του με το τέλος της καραντίνας μαζί με το σχέδιο νόμου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, αφού προηγηθεί διεξοδική συζήτηση με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα. Αυτό που προέχει σήμερα είναι η ενίσχυση των μαθητών και των εκπαιδευτικών  με τεχνικό εξοπλισμό και δεξιότητες Τ.Π.Ε., η ψυχολογική τους υποστήριξη και ο σεβασμός στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που αυτές τις μέρες εργάζονται σε αχαρτογράφητα νερά αλλά ακατάπαυστα, ξεπερνώντας τον εαυτό τους, για να στηρίξουν τους μαθητές τους.

Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ