ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 17 ΑΠΡΙΛΗ ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ & ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν.ΔΡΑΜΑΣ

Συνάδελφε, συναδέλφισσα

Η κυβέρνηση της ΝΔ, αξιοποιώντας τον άθλιο μνημονιακό νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου, ανακοίνωσε για άλλη μια χρόνια την απαράδεκτη πολιτική της απόφαση να κρατήσει τον κατώτερο ονομαστικό μεικτό μισθό καθηλωμένο στα 830€, επιβάλλοντας με το έτσι θέλω στην πλειοψηφία των εργαζομένων να ζουν με 714€ καθαρά το μήνα.

Και αυτό όταν τα τελευταία χρόνια το κόστος ζωής έχει διπλασιαστεί. Με τεράστιες ανατιμήσεις στα τρόφιμα, στα έλαια και στα γαλακτοκομικά προϊόντα, στα βρεφικά ήδη και στα ήδη προσωπικής υγιεινής, στα ενοίκια και στις δόσεις δανείων, στην ενέργεια και στα καύσιμα, με αποτέλεσμα η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων να έχει καταρρεύσει και ο μισθός να φτάνει μόνο για 15 μέρες.

Είναι πρόκληση να ισχυρίζεται ο κύριος Μητσοτάκης ότι «αυτά μπορεί να δώσει η κυβέρνηση» για να μη διαταραχθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη, όταν τα κέρδη προ φόρων των 500 μεγαλύτερων επιχειρηματικών ομίλων, το 2022 στη χώρα μας, προσέγγισαν το ιστορικό ρεκόρ των 20 δις.

Δίπλα στις δεκάδες νομοθετημένες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και στις μειώσεις των εργοδοτικών εισφορών, οι καθηλωμένοι μισθοί παραμένουν ως κύριο στοιχείο αναπαραγωγής της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτό συμβαίνει:

Γιατί με τους αντιλαϊκούς νόμους που έχουν ψηφίσει η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ έχουν σχεδόν καταργηθεί οι κλαδικές και επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, κρατά παγωμένες τις τριετίες για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, κλέβοντας τις τριετίες που δούλεψαν οι εργαζόμενοι την περίοδο 2012- 2023. Έτσι ένας εργαζόμενος που μπήκε στην παράγωγη το 2012, θα πάρει την πρώτη του τριετία το 2027.

Και αντί η κυβέρνηση να του δώσει προσαύξηση σήμερα τα 249€ των τριών τριετιών που του κλέβει, που είναι δεδουλευμένα μιας δωδεκαετίας, του δίνει προσαύξηση 83€ ευρώ και αυτά το 2027. Που μας αναγκάζει να πληρώνουμε όλο και πιο ακριβά για την Εκπαίδευση και την Υγεία που ιδιωτικοποιούνται περισσότερο, για τα φάρμακα που ακριβαίνουν, για τη συμμετοχή στον πόλεμο στην Ουκρανία και στο μακελειό στη Γάζα.

Γιατί το 50% των προσλήψεων που γίνονται τα τελευταία χρόνια είναι μερικής απασχόλησης ή με το καθεστώς άλλων μορφών ελαστικής απασχόλησης.

Γιατί με τον άθλιο νόμο της ΝΔ (Χατζηδάκη) οι εργαζόμενοι δουλεύουν έως και 10 ώρες την εβδομάδα απλήρωτες υπερωρίες.

Κυβέρνηση και επιχειρηματικοί όμιλοι πανηγυρίζουν με ψέματα την ώρα που οι εργαζόμενοι έχουν μείνει στο έλεος της ακρίβειας και των καθημερινών ανατιμήσεων. Την ίδια στιγμή γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις δίκαιες διεκδικήσεις των συνδικάτων και των εργαζομένων. Όμως γελιούνται αν νομίζουν ότι τα συνδικάτα θα κάτσουν με τα χέρια σταυρωμένα.

Όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη έχουν ένα κοινό παρανομαστή. Το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή! Γι αυτό το σύνθημα μας απέναντι στα κέρδη τους προτάσσουμε τις ζωές μας μπορεί να συνενώσει τον αγώνα όλων μας. Ενώνουμε  τις φωνές μας οι εργαζόμενοι από το εμπόριο, τα super market, τα εργοστάσια, τις αποθήκες , τα λατομεία, την καθαριότητα, με τους εργαζόμενους από άλλους κλάδους, με τους φοιτητές, τους μαθητές, τους συνταξιούχους, την αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους.

Οι εργαζόμενοι με την οργάνωση και τον αγώνα δείχνουν τη δύναμη τους!

Αυτό απέδειξαν οι οικοδόμοι και οι μεταλλεργάτες της Ναυπηγεπισκευαστικής Ζώνης με την επιβολή των κλαδικών τους συμβάσεων. Συμβάσεις που επιβάλλουν μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς, κατοχυρώνουν το 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο, επιβάλλουν να πληρώνεται η υπερωρία από την πρώτη ώρα, καταργώντας στην πράξη όλους τους άθλιους αντεργατικούς νόμους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό απέδειξε ο μεγάλος αγώνας των εργατών της ΛΑΡΚΟ, της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, των Πετρελαίων και των Λιπασμάτων της Καβάλας για να κρατήσουν τις θέσεις εργασίας και τα συλλογικά τους δικαιώματα.

Αφήνουμε στην απέξω την ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ που όχι μόνο δεν πήρε απόφαση για απεργία στις 28 Φλεβάρη αλλά προπαγάνδιζε την απεργία για τις 17 Απρίλη με ξυλοπόδαρους σε αποκριάτικο δήθεν πνεύμα την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι δεν έχουν να φάνε.

Αλλά  έτσι κι αλλιώς είναι για τα καρναβάλια αφού ακόμα και η ημερομηνία που διάλεξαν ήταν αφού θα είχε προηγηθεί η περιβόητη αύξηση του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση. Συναγωνίζεται φαίνεται με την πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ η οποία στο διαγωνισμό ξεφτίλας σκοράρει 1-1 με τη στάση της να μην πάρει απόφαση για συμμετοχή στην απεργία στις 17 Απρίλη!

Μετά τη μεγαλειώδη απεργία στις 28 Φλεβάρη που στρίμωξε την κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους μπροστά μας είναι η επόμενη μεγάλη μάχη, η πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Απρίλη, που δεν πρέπει να λείψει κανείς.

Την Τετάρτη 17 Απρίλη κάνουμε το βήμα! ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ για μας και τα παιδιά μας!

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους  σε γενικό απεργιακό ξεσηκωμό. Τη μάχη της απεργίας θα τη δώσουμε με αποφασιστικότητα και επιμονή. Και θα πετύχουμε γιατί αυτός ο δρόμος είναι η πραγματική διέξοδος για εμάς τους εργαζόμενους.

Με τον αδιάκοπο αγώνα μας θα βάλουμε στέρεες βάσεις για να γίνουν πράξη οι διεκδικήσεις των συνδικάτων μας:

• Κατάργηση των αντεργατικών νόμων και επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στα Συνδικάτα.
• Κατώτατος μισθός στα 900 ευρώ
• Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών που να καλύπτει τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές στα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης.
• Καθολική επαναφορά των τριετιών ενσωματώνοντας την περίοδο 2012-2023.
• Επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης σύμβασης, της μετενέργειας κ.ο.κ.
• Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού για όλους τους ανέργους.
• Σταθερή δουλειά με δικαιώματα. 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο. Καμιά ανοχή στα ωράρια εξόντωσης των εργαζομένων, στις ελαστικές μορφές απασχόλησης και στις απλήρωτες υπερωρίες.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
• Κατάργηση των έμμεσων φόρων και πλαφόν στις τιμές της ενέργειας, των τροφίμων, των βρεφικών ειδών και ειδών λαϊκής κατανάλωσης.

Στην κοροϊδία της κυβέρνησης και των εργοδοτών απαντάμε με οργάνωση και αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς.