Διαπιστώνει κανείς με ευκολία πως ζούμε στην εποχή της αμφισβήτησης. Τα πάντα περνούν από έλεγχο.
Τα πάντα αμφισβητούνται, πολιτική, εξουσίες, επιστήμη και επιστήμονες, παιδεία και εκπαιδευτικοί , εκκλησία και οι λειτουργοί της.
Ζούμε στην εποχή της αμφισβήτησης και της αμφιβολίας. Απουσιάζουν οι σταθερές αξίες, τα σημεία αναφοράς, οι πνευματικοί λειτουργοί δεν γίνονται πιστευτοί.
Όμως που πάμε;
Η κατάληξη μια τέτοιας κοινωνίας είναι προδιαγεγραμμένη. Ο αφανισμός. Η απαξίωση των πάντων.
Όμως ο πολίτης δε θέλει να ζει σε μια τέτοια κοινωνία.
Επιζητεί το όραμα, το ιδανικό, ναι και την αξία που θα τον εκπροσωπήσει.
Όμως την κατάλληλη στιγμή που θα κάνει το άλμα προς την αλλαγή πορείας, πέφτει θύμα της παραπληροφόρησης.
Έτσι συνεχίζεται το κακό.
- Γιατί να σπουδάσω αφού θα είμαι άνεργος;
- Γιατί να ψηφίσω ,αφού όλοι τα ίδια κάνουνε και όλοι ίδιοι είναι;
Και όμως ο πολίτης είναι αυτός που αλλάζει τα πράγματα.
Πρώτα, πρώτα από τις επιλογές τους.
Απ’ τη συμπεριφορά του. Για όλα δε φταίνε οι εξουσίες.
Φταίνε στα περισσότερα.
Αλλά την αγωγή στην οικογένεια θα την διδάξουν οι γονείς.
Τη γνώση στα σχολεία και την παιδεία των νέων θα τη διδάξουν στα σχολεία οι εκπαιδευτικοί.Με το διαδίκτυο η κατάσταση ξέφυγε. Ο καθένας μπορεί να γίνει δημοσιογράφος και κριτής των πάντων.
Αλλά και οι πολιτικοί μας σε τοπικό κυρίως επίπεδο που ενώ πρέπει να διαμορφώνουν ανθρώπινες συνθήκες στις πόλεις και τα χωριά, ασχολούνται με φιέστες;
Φυσικά και θα κρίνονται καθημερινά, φυσικά και οι πολιτικοί πρέπει να έχουν όραμα και σχέδιο.
Δε γίνεται να διοικείς η να κυβερνάς και να είσαι αστοιχείωτος.
Δε μπορεί να ζητάς τον σεβασμό των πολιτών και εσύ με τις πράξεις να κοροϊδεύεις τους πολίτες.
Όταν διοικείς η όταν κυβερνάς δε φταίνε οι άλλοι..
Τώρα όμως σε μια Ελλάδα που αποτελεί την κοιτίδα ,την πηγή του παγκόσμιου πολιτισμού και της φιλοσοφίας, η ευθύνη των αρχών είναι τεράστια.
- Πρώτα αυτοί καλούνται να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία της πολιτικής και των πολιτικών στα μάτια της κοινωνίας.
- Πρώτα αυτοί πρέπει να επαναφέρουν τον λόγο ,την ευθύνη και την αποτελεσματικότητα σε κάθε φάση της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Τι νομίζουν μερικοί πως η πολιτική και η άσκηση της εξουσίας είναι εύκολα;
Δεν κρίνονται μόνο από τα έργα αλλά και από το πνευματικό και πολιτιστικό επίπεδο που παραλαμβάνουν και παραδίδουν.
Σε μια κοινωνία που αμφισβητεί τα πάντα είναι μεγάλη υπόθεση να είναι ηγέτης, βουλευτής, δήμαρχος, περιφερειάρχης.
Εσύ επιβάλλεται να βρεις τους τρόπους που θα κάνεις τους πολίτες να σε πιστέψουν ,να έρθουν δίπλα σου.
Δε μιλώ για τους κολλητούς της κάθε αρχής και εξουσίας. Αυτοί δεν παράγουν ούτε ποιότητα ούτε ούτε ιδανικά ούτε είναι σε θέση να αλλάξουν μια κοινωνία.
Φυσικά όχι με αφορισμούς και μηδενισμούς.
Η αλλαγή έρχεται από αυτούς που έχουν κάνει πρώτα την εσωτερική αλλαγή.
Ο τόπος είναι γεμάτος από αξίες ,είναι γεμάτος από ανθρώπους που θέλουν και μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Ας τους δώσουμε πεδίο δράσης.
Ας τους κρίνουμε δίκαια.
Για μια κοινωνία των αξιών και ιδανικών.
Μαργαρίτης Τζιμας