Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για τα 80 χρόνια της ΕΠΟΝ, που συνδιοργάνωσαν η ΤΕ Δράμας του ΚΚΕ, το ΤΣ Δράμας της ΚΝΕ και το παράρτημα Δράμας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, την Κυριακή 19 Φλεβάρη στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Δράμας.
Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυναν ο Παύλος Ιμσιρίδης, πρόεδρος του παραρτήματος Δράμας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και ο Βαγγέλης Παντούλης, γραμματέας του ΤΣ Δράμας της ΚΝΕ.
Την κεντρική πολιτική ομιλία έκανε ο Γιάννης Βοζίκης, μέλος της ΤΕ Δράμας του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στον ηρωικό αγώνα της ΕΠΟΝ ενάντια στους ναζί και φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Έναν αγώνα που, όπως σημείωσε «πήγαζε από τα ιδανικά της λευτεριάς, της εναντίωσης στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και του συστήματος που τους γεννά, της πραγματικής λαϊκής κυριαρχίας χωρίς ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές, έναν αγώνα στον οποίο το ΚΚΕ υπήρξε ψυχή, καθοδηγητής και κύριος αιμοδότης».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ανέφερε «Η σημαία του αγώνα, η σημαία που βάφτηκε κατακόκκινη από το αίμα των αγωνιστών της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, δεν έχει καμιά θέση δίπλα στις βρώμικες σημαίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Αυτές τις αφήνουμε χάρισμα στα αστικά κόμματα που δίνουν «γη και ύδωρ» στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, και έχουν φροντίσει να γίνει η χώρα μας μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση, μετατρέποντάς τη σε θύτη άλλων λαών αλλά και σε πιθανό θύμα, στόχαστρο των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, με ανυπολόγιστους κινδύνους για τον λαό μας.
Τις αφήνουμε χάρισμα σε όσους ορκίζονται πίστη στις σάπιες αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που υποτάσσει τις λαϊκές ανάγκες στη φρικιαστική λογική «κόστους-οφέλους» που έχουν συνυπογράψει με την πολιτική τους όλες οι αστικές κυβερνήσεις που πέρασαν μέχρι σήμερα, είτε δήθεν προοδευτικές είτε φιλελεύθερες.
(…) Μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο καθαρό πως όταν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, μιλούν για «ανάπτυξη» δεν απευθύνονται στον λαό αλλά στους μετόχους των μεγάλων ομίλων.
Σήμερα είναι ακόμα πιο φανερό ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη όχι μόνο δεν οδηγεί σε καλυτέρευση των όρων ζωής του λαού αλλά αντίθετα τροφοδοτείται από το τσάκισμα των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων του, από την αφαίμαξή του μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων, από την εντατικοποίηση της εργασίας.
Ας μην πάμε μακριά, το βλέπουμε και δίπλα μας. Δεν έχουμε άλλωστε και στη Δράμα κερδοφόρες επιχειρήσεις; Όταν πάει καλά η επιχείρηση, μας λένε, κερδίζει κι ο εργάτης. Τι αποδείχτηκε όμως; Ότι ο καπιταλιστής κοιτάζει πάντα το συμφέρον του, κι αυτό δεν συναντιέται πουθενά με το συμφέρον του εργάτη. Εκτός κι αν κάνουμε λάθος και συμφέρον του εργάτη είναι η εργασιακή ομηρία των τρίμηνων συμβάσεων, η δουλειά χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας, οι μαζικές απολύσεις εν μία νυκτί και η λίστα συνεχίζεται.
Το ΚΚΕ σάς καλεί να σκεφτείτε: πότε κατάφεραν οι εργαζόμενοι, ο λαός μας να αποσπάσουν κατακτήσεις; Μήπως από κάποιο νομοσχέδιο της ΝΔ; Μήπως από κάποια πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως κέρδισαν γιατί ήρθε μια «λιγότερο κακή» κυβέρνηση; Όχι βέβαια. Κέρδισαν μόνο όταν με την οργάνωση και τον αγώνα τους απέδειξαν ότι για να κερδίσει κάτι ο εργαζόμενος πρέπει να χάσει ο καπιταλιστής».
Κλείνοντας, τόνισε «Η ακρίβεια, η αβεβαιότητα, η εργασιακή ζούγκλα, τα λεφτά που τελειώνουν στα μισά του μήνα δεν είναι κάποιο κακό της μοίρας μας. Έχουν αιτία, πολύ συγκεκριμένη, κι αυτή είναι το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που ζούμε σήμερα. Και, κυρίως, έχουν διέξοδο. Κι αυτή βρίσκεται στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας όπου ο λαός θα έχει τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του.
Γιατί όσο κι αν υπάρχουν περίοδοι, όπως αυτή που ζούμε σήμερα, όπου όλα μοιάζουν ακίνητα και ο αρνητικός συσχετισμός ρίχνει βαριά τη σκιά του, αυτό δεν σημαίνει ότι ο καπιταλισμός είναι παντοδύναμος. Τα όρια του αρχίζουν να φαίνονται και σήμερα. Το φάρμακο για ένα πρόβλημα στην Οικονομία γίνεται δηλητήριο για κάποιο άλλο. Έχουν στενέψει πλέον τα περιθώρια ελιγμών, η δυνατότητα του συστήματος να κατευνάζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, η πάλη για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο όχι μόνο δεν είναι ανώφελη αλλά είναι πιο σύγχρονη και επίκαιρη από ποτέ.
Ανώφελο, άλλωστε, έλεγαν κάποιοι ότι ήταν να αντισταθεί ο λαός μας στους ναζί και φασίστες κατακτητές, που η παντοδυναμία τους στις συνθήκες της Κατοχής έμοιαζε ανυπέρβλητη.
Οι ΕΠΟΝίτες και οι ΕΠΟΝίτισσες όμως, όλοι αυτοί οι γνωστοί και άγνωστοι ήρωες που τιμάμε με τη σημερινή μας εκδήλωση, αρνήθηκαν να υποταχτούν, αρνήθηκαν να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια και πάλεψαν, έδωσαν το είναι τους και τη ζωή τους για μια Ελλάδα πραγματικά λεύτερη από ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές.
Με την έμπνευση, την πείρα και το κουράγιο που μας δίνει ο τιτάνιος αγώνας της ΕΠΟΝ, δεσμευόμαστε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στην καθημερινή πάλη για να ανασάνει ο λαός μας, σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, στον δρόμο, στην κάλπη, παντού. Στον αγώνα για να πάρει τελικά ο λαός μας την τύχη του στα χέρια του, για να κάνει το μεγάλο άλμα στο μέλλον και να οικοδομήσει την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ!»
Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Νίκος Γεωργιάδης, διδάκτωρ Ιστορίας, ο οποίος έκανε εκτενή αναφορά στη δράση της ΕΠΟΝ στην περιοχή της Δράμας, ενώ στο τέλος διαβάστηκαν τα ονόματα των αγωνιστών και αγωνιστριών της ΕΠΟΝ, με καταγωγή από τη Δράμα, που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για τη λευτεριά.
Μετά την ανάγνωση των ονομάτων, με ιδιαίτερη συγκίνηση, οι παρευρισκόμενοι τραγούδησαν, υπό τη συνοδεία ακορντεόν, το πένθιμο εμβατήριο «Επέσατε θύματα». Η εκδήλωση έκλεισε με αντάρτικα τραγούδια.
