Χωρίς λιμάνι και αεροδρόμιο, η περιοχή πάντα βασιζόταν για την ανάπτυξή της στο οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο

Του Τάσου Αποστολίδη | makthes

Αν υπήρχε ο τίτλος του πιο απομονωμένου συγκοινωνιακά νομού, τότε η Δράμα θα τον διεκδικούσε με αξιώσεις.

Χωρίς λιμάνι και αεροδρόμιο, η περιοχή πάντα βασιζόταν για την ανάπτυξή της στο οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο. Εδώ και χρόνια είναι προβληματική η γραμμή του ΟΣΕ από Θεσσαλονίκη έως Έβρο, η οποία, όταν λειτουργεί, συνήθως εξαιρεί τη Δράμα. Στη θέση των τρένων, ο ΟΣΕ δρομολογεί λεωφορεία όμως κανείς δε μπαίνει στη διαδικασία αλλαγής μέσων μεταφοράς όταν ο συνολικός χρόνος ταξιδιού είναι τόσο μεγάλος.

Το μόνο που απομένει για την ανάπτυξη της περιοχής αλλά και την κάλυψη των υφιστάμενων αναγκών της είναι το οδικό δίκτυο.

Η πόλη της Δράμας είναι η μόνη πρωτεύουσα νομού στη βόρεια Ελλάδα από την οποία δεν διέρχεται ούτε η Εγνατία Οδός ούτε κάποιος κάθετος άξονάς της. Άλλες πόλεις που είναι βορειότερα του οδικού άξονα, όπως οι Σέρρες, έχουν αποκτήσει ασφαλή και γρήγορη πρόσβαση στην Εγνατία ενώ για πόλεις όπως η Βέροια και η Ορεστιάδα, είτε εκτελούνται είτε έχουν δρομολογηθεί σημαντικά έργα.

Το να αποκτήσει δε η Δράμα κάθετο άξονα με χαρακτηριστικά κλειστού αυτοκινητόδρομου, όπως η Καστοριά και η Πτολεμαΐδα που συνδέονται με σημεία έξω από την Κοζάνη, είναι κάτι που ούτε ως υπόσχεση δεν έχει ακουστεί έως τώρα.

Ξεκινώντας από τη Δράμα, για να αποκτήσει κάποιος πρόσβαση στην Εγνατία Οδό πρέπει να διανύσει περίπου 30 χιλιόμετρα στην παλιά εθνική οδό για Καβάλα. Θεωρητικά, είναι μικρή απόσταση. Επίσης ο δρόμος έχει βελτιωθεί σε αρκετά σημεία. Ωστόσο δεν πρόκειται για κλειστό αυτοκινητόδρομο, ούτε για δρόμο ταχείας κυκλοφορίας στον οποίο μπορούν να αναπτυχθούν μεγάλες ταχύτητες. Οι οδηγοί διέρχονται από 10 διαφορετικά χωριά, σε ορισμένα από τα οποία παρατηρείται το μόνιμο μποτιλιάρισμα της καθημερινότητας αφού πάνω στην παλιά εθνική οδό λειτουργεί η κάθε τοπική αγορά.

Τις θερινές περιόδους, κυρίως κατά τις ώρες επιστροφής των Δραμινών από τις παραλίες της Καβάλας, παρατηρούνται πολύ αργές ταχύτητες που σε ορισμένες περιπτώσεις θυμίζουν… περιφερειακή της Θεσσαλονίκης με έργα fly over. Επιπλέον, ο δρόμος παρουσιάζει σοβαρά ζητήματα ασφάλειας, τόσο για τους οδηγούς, όσο και για τους κατοίκους των οικισμών από τους οποίους διέρχεται.

Την τελευταία δεκαετία στη Δράμα έχουν δοθεί υποσχέσεις για δύο οδικά έργα που θα εξασφαλίσουν πρόσβαση στην Εγνατία Οδό. Το ένα αφορά την μετάβαση έως την Αμφίπολη και το άλλο έως την Καβάλα. Και τα δύο θα εξυπηρετήσουν τα ταξίδια από και προς Θεσσαλονίκη, ωστόσο ο άξονας της Καβάλας θα εξυπηρετήσει επιπλέον και ανάγκες της καθημερινότητας αφού παρατηρείται πολύ μεγάλος φόρτος κίνησης όλο το έτος.

Εξάλλου θα εξυπηρετήσει και τις τουριστικές ροές όπως η είσοδος Βούλγαρων μέσω της Εξοχής ή η πρόσβαση Δραμινών στις παραλίες, είτε πρόσβαση των πολιτών της βορειοανατολικής Ελλάδας στο χιονοδρομικό κέντρο του Φαλακρού.

Και για τα δύο έργα παρατηρείται στασιμότητα και ολιγωρία από την πολιτεία. «Ως πολίτες του νομού έχουμε κουραστεί να γινόμαστε συνεχώς αποδέκτες υποσχέσεων χωρίς αντίκρισμα και να ενημερωνόμαστε για χρονοδιαγράμματα τα οποία τελικά δεν τηρούνται» λέει χαρακτηριστικά ο βουλευτής Δράμας του ΠΑΣΟΚ, Τάσος Νικολαΐδης, που είναι ένας από τους πολλούς που έχει «σκαλίσει» το θέμα με ερωτήσεις στη βουλή.

Θυμίζει ότι η Δράμα είναι μια πλήρως αποκομμένη περιοχή, χωρίς πρόσβαση σε λιμάνια και αεροδρόμια που «βρίσκεται ουσιαστικά δεκαετίες πίσω». Ο φόρος αίματος που πληρώνεται στην άσφαλτο είναι βαρύς και τα τροχαία πολύ συχνά. Ανάμεσα σε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους οδηγώντας πέρυσι στον δρόμο για Αμφίπολη ήταν και ο δήμαρχος Δοξάτου Θέμης Ζεκερίδης.

Ο συγκεκριμένος δρόμος των 43 χιλιομέτρων για Αμφίπολη έχει… πολύ δρόμο μπροστά του. Σύμφωνα με την τελευταία γραπτή ενημέρωση του υπουργείου Υποδομών, ο διαγωνισμός δεν αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί πριν το 2025 και το έργο κατασκευής, στην καλύτερη περίπτωση, θα ολοκληρωθεί μετά το 2028. Στη Δράμα επικρατεί η βεβαιότητα ότι ούτε αυτό το χρονοδιάγραμμα θα τηρηθεί.

Ο δε δρόμος για την Καβάλα θυμίζει γεφύρι της Άρτας. Πριν από μερικές εβδομάδες, η Εγνατία Οδός Α.Ε. έκανε γνωστό ότι μόλις στα τέλη του 2023 εκδικάστηκε η υπόθεση απαλλοτριώσεων για ένα μέρος μόνο του έργου και η απόφαση δεν έχει ακόμη εκδοθεί.

Για κάποια σκέλη του έργου δεν έχουν ακόμη τελειώσει ούτε οι μελέτες ενώ για άλλα, σύμφωνα με την «Εγνατία», δεν έχουν καν εξασφαλιστεί πηγές χρηματοδότησης. Από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι το έργο δεν έχει προοπτική ολοκλήρωσης πριν το 2030. Αλλά ακόμη και τότε, μια λεπτομέρεια έρχεται να τονίσει ότι δεν ζούμε σε μια συνηθισμένη χώρα.

Η κατάληξη του κάθετου άξονα θα είναι στον κόμβο της δυτικής εισόδου της Καβάλας. Το τελευταίο τμήμα του δρόμου από Σταυρό Αμυγδαλεώνα μέχρι Άγιο Σίλλα, μήκους μόλις δυόμιση χιλιομέτρων, είναι το δυσκολότερο τεχνικά αλλά και γραφειοκρατικά. Η χάραξη περνά μέσα από αισθητικό δάσος και το δασαρχείο Καβάλας απαγορεύει να γίνουν γεωτρήσεις εντός του. Έτσι έχει κολλήσει, ίσως για πάντα, η εξέλιξη μιας σειράς μελετών. Για το συγκεκριμένο σημείο υπάρχει έντονος σκεπτικισμός. Ο κόμβος του αυτοκινητόδρομου είναι σε υψόμετρο 200 μέτρων και απαιτείται ένα εξαιρετικά περίπλοκο τεχνικό έργο. Αν αποφασιστεί αλλαγή της χάραξης, τότε αυτό θα σημάνει νέα πολυετή καθυστέρηση.