Δελτίο Τύπου για τη δράση του ΠΑΜΕ στο συνέδριο της ΓΣΕΕ από τη Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Δράμας για τα πραξικοπήματα της 14^ης Μαρτίου και της 4^ης Απριλίου 2019 κατά της ελευθερίας και της δημοκρατίας στην κορυφαία συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας τη ΓΣΕΕ από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ

Με αποτροπιασμό και θλίψη βλέπουμε την παράταξη του ΠΑΜΕ να γίνεται ολοένα και πιο επιθετική και με μεθόδους που θυμίζουν άλλες εποχές να προσπαθεί να εμποδίσει μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Εργατικά Κέντρα) με αποκορύφωμα την τριτοβάθμια οργάνωση της χώρας, να εκλέξουν νόμιμες διοικήσεις.

Από την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΜΕ το 1999 μέχρι σήμερα, τα μέλη του προσπαθούν συστηματικά να διασπάσουν στην ουσία το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας με ξεχωριστές απεργιακές συγκεντρώσεις και άλλες υποτιθέμενες μορφές αγώνα, καταπατώντας τόσα χρόνια τώρα, τις καταστατικές διατάξεις των οργανώσεών μας για κοινό μέτωπο αγώνα.

Τους παρακολουθούμε λοιπόν, αυτή την εικοσαετία να επιδίδονται σε έναν αγώνα διάσπασης και προβληματιζόμαστε: Ποιου συμφέροντα τελικά υπερασπίζονται με αυτό το διαίρει και βασίλευε; Του απλού εργαζόμενου που σίγουρα αν είχε φωνή θα ήθελε το κίνημα ενωμένο για να είναι δυνατό ή του Κεφαλαίου και του ΚΚΕ που τους βολεύει ένα συνδικαλιστικό κίνημα διασπασμένο και κουτσό, τον καθένα από την πλευρά του. Και βέβαια, πριν φτάσουμε στα σημερινά έκτροπα, υπάρχει και το κορυφαίο ερώτημα: Τι έχουν πετύχει με τη στάση τους όλα αυτά τα χρόνια;

Τώρα, τον τελευταίο χρόνο κουράστηκαν μάλλον να περιμένουν μήπως καταφέρουν να πάρουν την εξουσία και να γίνουν μια δύναμη υπολογίσιμη με τις νόμιμες μεθόδους και αποφάσισαν να ελέγξουν την κατάσταση με γροθιές, λοστούς και άπειρες βιαιότητες.

Για το σκοπό αυτό, επιστρατεύουν ανθρώπους απ’ όλη τη χώρα, κάποιους εργαζόμενους αλλά οι περισσότεροι φοιτητές, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι, εμποτισμένους όλους με ένα σχεδόν μίσος απέναντι στους νόμιμα εκλεγμένους συνδικαλιστές αλλά και στους απλούς εργαζόμενους για να κάνουν πράξη την απόφασή τους. Να διαλύσουν τις νόμιμες οργανώσεις με βία και να τις οδηγήσουν σε διορισμένες διοικήσεις που για κάποιο λόγο ονειρεύονται ότι τα δικαστήρια της χώρας θα τους δώσουν την πολυπόθητη πλειοψηφία σ’ αυτές. Έτσι, έκαναν και στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος που κατέθεσαν στο Πρωτοδικείο πρόταση για προσωρινή διοίκηση με μέλη μόνο του ΠΑΜΕ.

Άλλωστε, όλο το σκεπτικό τους που δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία και τη μαζικότητα το εκφράζουν καθημερινά στα δελτία τύπου της ΔΑΣ-ΠΑΜΕ αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

«Σας χαιρετώ από αυτό το ταπεινό ξενοδοχείο που επέλεξε η συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ να πραγματοποιήσει το συνέδριο των νόθων κι εργοδοτών. Με λεφτά των εργαζομένων για τα συμφέροντα του ΣΕΒ και των εφοπλιστών. Συνδικάτα Εργατών Όχι Των Εργοδοτών. Πλέον αλωνίζουμε παντού, η αίθουσα συνεδρίων από τις 4 το πρωί είναι στα χέρια των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ»

«Καλή Κυριακούλα

Εδώ, μόλις είχαμε μπουκάρει στο ξενοδοχείο 3 το πρωί με τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Έχουν αιφνιδιαστεί και έχουν σκυλιάσει…»

Το είδαμε ξεκάθαρα και στα δελτία ειδήσεων αλλά και σε βίντεο που δημοσιοποιήθηκαν επισήμως. Με επίφαση την υποτιθέμενη ύπαρξη εκλεγμένων αντιπροσώπων που δεν είναι νόμιμοι τα έκαναν όλα γυαλιά καρφιά και στην Καλαμάτα και στη Ρόδο στο βωμό της σκοπιμότητάς τους να μην ξεκινήσει το συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Και όλα αυτά, παρ’ ότι σε όσες περιπτώσεις έχει προσφύγει το ΠΑΜΕ στα δικαστήρια με ενστάσεις σε εκλογές οργανώσεων –σύμφωνα με το Ν.1264/82- όλες οι αποφάσεις είναι απορριπτικές και άρα πουθενά δεν κατάφερε να αποδείξει αυτό που ευαγγελίζεται. Την ύπαρξη δηλαδή νόθων αντιπροσώπων στις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Έτσι, κατέφυγε στη βία αφού από πουθενά αλλού δεν μπορεί να αντλήσει τη δυνατότητα να στερήσει το δημοκρατικό δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι.

Βεβαίως, μεγάλες ευθύνες βαρύνουν και την Κυβέρνηση που δεν κατάφερε να περιφρουρήσει τις διαδικασίες, παρ’ όλο που οι προθέσεις του ΠΑΜΕ ήταν γνωστές και σαφείς από καιρό.

Εμείς, στα συνδικάτα τέτοιες παρόμοιες καταστάσεις είχαμε να ζήσουμε από τον καιρό της επταετίας. Σήμερα, αν και ζούμε στα χρόνια της δημοκρατίας οι σκοτεινές δυνάμεις του ΠΑΜΕ πιστεύουν ότι μπορούν να επαναφέρουν εκείνες τις μαύρες μέρες. Καιρός να ξεκαθαρίσουν στο μυαλό τους ότι αν θέλουν να συμμετέχουν σε δημοκρατικές διαδικασίες θα πρέπει να δέχονται την αρχή της πλειοψηφίας. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν, πολύ περισσότερο στη μειοψηφία του ΠΑΜΕ να αμαυρώσει το συνδικαλιστικό κίνημα και να συνεχίζει το διασπαστικό του ρόλο.

Η Διοίκηση