Του Γεωργίου Τσακίρη αξιωματικού ε.α., οικονομολόγου*

Τα τελευταία χρόνια οι πολίτες των χωρών της Ανατολικής Λεκάνης της Μεσογείου, των Χωρών της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων, αλλά και ολόκληρη η ανθρωπότητα γίνονται μάρτυρες μιας επιθετικής, εκβιαστικής και παρανοϊκής συμπεριφοράς από την ηγεσία της γειτονικής και συμμάχου Χώρας.

Επιδίδεται σε πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον γειτονικών χωρών κατά τη δική της πάντα περί δικαίου αντίληψη. Απελευθέρωσε εγκληματίες του isis(ισλαμικό κράτος) επικίνδυνους για την ανθρωπότητα, κατέλαβε και διατηρεί εδάφη εισβάλοντας σε γειτονικές χώρες χαρακτηρίζοντας τις πολεμικές  επιχειρήσεις του ειρηνικές και αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Δολοφονεί αμάχους βομβαρδίζοντας κατοικημένες περιοχές. Θα διερωτηθούν πολλοί, ζούμε σε ένα πλανήτη όπου η ηθική και το δίκαιο επικρατούν ή στη ζούγκλα που δεν υπάρχουν νόμοι και ο καθένας παίρνει το νόμο στα χέρια του ;

Την τελευταία διετία προβαίνει όχι μόνο σε έρευνες, αλλά και γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ. Αγνοεί την ΑΟΖ γειτονικών χωρών. Οριοθετεί τη δική της ΑΟΖ κατά τη δική της κρίση, αρνούμενη να σεβαστεί Διεθνείς Συνθήκες και Συμφωνίες. Παραβιάζει σε μόνιμη βάση τα κυριαρχικά δικαιώματα γειτονικών χωρών, απειλώντας ακόμη και με πόλεμο αν οι χώρες αυτές ασκήσουν τα δικαιώματά τους που απορρέουν από τις Διεθνείς Συνθήκες. Θεωρεί τα όρια της επικράτειάς της ως ανεπαρκή και οραματίζεται τα σύνορα της “καρδιάς” της απειλώντας με άμεσο ή και έμμεσο τρόπο χώρες της Βαλκανικής Χερσονήσου, της Μαύρης Θάλασσας, της Ανατ. Λεκάνης της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, αλλά και της ίδιας της Ευρώπης.  Με απλά λόγια αποτελεί μία μόνιμη και επικίνδυνη απειλή για την ειρήνη, έναν ανήθικο τρομοκράτη διεθνούς εμβέλειας.

Εκβιάζει την Ευρώπη και την Ελλάδα στέλνοντας κυρίως μετανάστες  και σε ποσοστό χαμηλότερο του 30%  πρόσφυγες, απειλώντας με ισλαμοποίηση.  Υλοποιώντας το στόχο αυτό(ισλαμοποίηση) τις τελευταίες εβδομάδες  τους άφησε ελεύθερους από τα κέντρα που ζούσαν και τους προωθεί με ναυλωμένα από το τουρκικό κράτος οχήματα στην  Ελληνική μεθόριο στον Έβρο και στα Νησιά και συνδράμει ποικιλοτρόπως στην παράνομη διέλευσή τους στην Ελλάδα,  ψευδόμενη ως συνήθως ότι η Ελλάδα άνοιξε τα σύνορα της,   χρησιμοποιώντας πονεμένες ανθρώπινες ψυχές ως όπλο των διαβολικών σκοπών της. Είναι γνωστό πλέον ότι το τούρκικο κράτος είναι επίσημος διακινητής μεταναστών.

Χρησιμοποιεί το ακραίο ψεύδος ως μόνιμο όπλο προπαγάνδας παραχαράσσοντας την ιστορία, τον πολιτισμό τα επιτεύγματα των γειτόνων αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Μεταστρέφει τα κεκτημένα και το δίκαιο των γειτονικών λαών σε δικά της παραπλανώντας τη διεθνή κοινότητα.   Αποτελεί μόνιμη απειλή για την ειρήνη. Αυτή η απειλή όμως πρέπει κάποτε να τελειώσει. Μήπως ήρθε η ώρα ;  Τώρα που όλοι οι λαοί της γης βλέπουν – γνωρίζουν το παρανοϊκό φαινόμενο. Μήπως μια ορθολογική συνεργασία και συνεννόηση των απειλουμένων κρατών θα φέρει το ποθούμενο αποτέλεσμα ;

Τέτοια αβεβαιότητα, ανησυχία και εκβιασμός δεν εκδηλώθηκε για τις Χώρες και τους λαούς της περιοχής αυτής ούτε την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε εκείνη του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου. Όλοι θα θυμόμαστε τι προηγήθηκε του 2^ου παγκοσμίου πολέμου, ποια ήταν η συμπεριφορά του Χίτλερ  και των κυβερνώντων της Χιτλερικής Γερμανίας έναντι γειτονικών χωρών. Θα γνωρίζουμε επίσης την ανεκτικότητα της Διεθνούς Κοινότητας η οποία  αντέδρασε ήπια ανεχόμενη ακόμη και την κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας(Σουδητίας). Η  εμμονική τότε ανοχή και η πολιτική κατευνασμού οδήγησε στον καταστροφικό για την ανθρωπότητα  παγκόσμιο πόλεμο.

Η ίδια όμως εμμονική ανοχή και πολιτική κατευνασμού επιδεικνύεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις και τη Διεθνή Κοινότητα στην προκλητικότητα της Τουρκίας χρόνια τώρα, ελπίζοντας πως θα καταλάβει το λάθος και θα συνετισθεί, όπως τότε με την Γερμανία και το Χίτλερ.

Θα διατηρήσει λοιπόν η ανθρωπότητα τον παραλογισμό ή θα δράσει ; Μα και τι να κάνουμε θα διερωτώνται πολλοί ;  Να προλάβουμε ένα νέο μεγάλο και καταστροφικό πόλεμο είναι η απάντηση.  Μα πως ; Στις δημοκρατίες και σε μια δημοκρατική ανθρωπότητα ποτέ δεν υπάρχουν αδιέξοδα  Στην αρχαία Αθήνα υπήρχε ο εξοστρακισμός.

Ας δούμε όμως την εσωτερική κατάσταση της Τουρκίας. Ο Ερντογάν είναι ο απόλυτος άρχων, που τηρεί, καλλιεργεί και ανατροφοδοτεί τη σημερινή προκλητικότατη στάση έναντι της ανθρωπότητας. Οι αρχηγοί των αντιπολιτευόμενων κομμάτων τον κατηγορούν  για συντηρητισμό και ήπια στάση στα εθνικά θέματα. Επομένως αυτοί θα είναι πιο επιθετικοί και ακραίοι. Συμπέρασμα η επιθετική πρακτική της Τουρκίας θα συνεχιστεί με πιο σκληρή εφαρμογή. Επομένως για να ηρεμήσουν οι λαοί της περιοχής, να επικρατήσει η ειρήνη στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, να συνετιστούν και οι επόμενοι ηγέτες της Τουρκίας θα πρέπει ο εξοστρακισμός να είναι πιο αποτελεσματικός. Αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από την  παραπομπή του Ερντογάν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Η ειρηνική συμβίωση των λαών  και ειδικά των γειτονικών, η αρμονική συνεργασία τους στον εμπορικό, πολιτιστικό, τουριστικό τομέα, στην έρευνα και στην τεχνολογία και άλλους τομείς αποτελούν παράγοντα ανάπτυξης και ευημερίας των λαών αυτών και όχι μόνο.  Η ειρήνη είναι το ζητούμενο από όλους και για όλους, όχι μόνο στην υπόψη  περιοχή, αλλά σε όλο τον  πλανήτη μας. Οι μέχρι τώρα προσπάθειες αποδείχθηκαν ανεπαρκείς, ας λάβουμε πιο δραστικά και αποτελεσματικότερα μέτρα.

*Γιώργος Τσακίρης

Β΄ αντιπρόεδρος(αναπληρωτής προέδρου) του Συνδ. Εθν. Ενότητας

Αξιωματικός ε.α.

Στέλεχος σε διεθνή όμιλο

πτυχίο στο χρηματοασφαλιστικό marketing (Connecticut USΑ)

MA στη διάρθρωση & διαχείριση χαρτοφυλακίων (Λονδίνο UK)