Σε κάθε περίπτωση, η απάντηση στο ερώτημα εάν κάποιος/α θα κάνει κάποιο εμβόλιο ή όχι, αφορά αποκλειστικά τα ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα. Όχι όμως και στην περίπτωση της πανδημίας του νέου κορωνοϊού. Εδώ, σύμφωνα και με τη γνώμη των περισσότερων (όχι όλων) των συνταγματολόγων που δημόσια έχουν τοποθετηθεί για το θέμα, η αναγκαιότητα εμβολιασμού του γενικού πληθυσμού, ακόμη και με τη μορφή της υποχρεωτικότητας, όχι όμως του καταναγκασμού, αποτελεί συνταγματικά επιτρεπτή πρακτική.

Το θέμα αυτού του κειμένου όμως δεν είναι αυτό.

Είναι η μετατροπή ενός ζητήματος που κανονικά θα έπρεπε να αποτελεί απόδειξη του αισθήματος «κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης», όπως επιτάσσει η παρ.4 του αρ.25 του Συντάγματος, σε ιδεολογικοπολιτική διαφορά. Μία διαφορά που γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα ΜΜΕ, με την αγαστή συνεργασία των επικοινωνιολόγων των κομμάτων με τους μισθοδοτούμενος (άμεσα ή έμμεσα) κονδυλοφόρους τους.

Έτσι, στα πλαίσια των παραπάνω, η αντιπολίτευση με δηλώσεις της σχεδόν χρεώνει στην κυβέρνηση την ευθύνη για τους νεκρούς της πανδημίας, ενώ από την κυβερνητική πλευρά έχουν υποστηριχθεί δημόσια δηλώσεις πως με την έναρξη του εμβολιασμού θα επέλθει το τέλος των κομματικών της αντιπάλων!

Συνέπεια της μετατροπής ενός θεμελιώδους ατομικού δικαιώματος των πολιτών, αυτού της προστασίας της προσωπικής του υγείας, και ενός κοινωνικού τους δικαιώματος, και άρα υποχρέωσης του κράτους, στη διασφάλιση -στο μέτρο του δυνατού- των μέσων για την προστασία του, σε κομματική (και εν μέρει ιδεολογική) αντιπαράθεση, είναι και η εντατική, σε υπερθετικό βαθμό, ενασχόληση του συνόλου των ΜΜΕ με αυτό.

Η σχεδόν μονοθεματικόηττα των δελτίων ειδήσεων, ιδιαίτερα των τηλεοπτικών σταθμών πανελλήνιας εμβέλειας, έφτασε στο απόγειό της την ημέρα της έναρξης του εμβολιασμού των πολιτών.

Έτσι, η απύθμενη υποκρισία τους, έφτασε στο σημείο να «αναδείξει» την 27^η Δεκεμβρίου του 2020 σε «ιστορική ημέρα», ίσως όχι χωρίς «βοήθεια»!

Η αλήθεια είναι πως η «ιστορικότητα» της ημέρας, απλά προστίθεται και συμπληρώνει τον καμβά ανάλογων «ιστορικών στιγμών» του κακού παρελθόντος της 4^ης εξουσίας, σε παγκόσμιο μάλιστα επίπεδο. Έγκειται δε, στο γεγονός της επιβεβαίωσης του εξευτελισμού της, αλλά κι εκείνων που σκέφθηκαν, οργάνωσαν και πρότειναν τον, σε δημόσια θέα, εμβολιασμό θεσμικών οργάνων του κράτους, στον ανώτατο μάλιστα βαθμό, με το σκεπτικό του «επηρεασμού δια του παραδείγματος».

Έτσι, Πρόεδροι και Πρωθυπουργοί κρατών, αποδέχονται τον ρόλο του «influencer» (επηρεαστή γνώμης) που τους αποδίδουν τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, απεκδυόμενοι και τα τελευταία ίσως ψήγματα κύρους και σεβασμού που φέρει το δημόσιο κρατικό αξίωμα που υπηρετούν.

Κι εμείς, ως λαός, μετατρεπόμαστε σε έναν «ιδιότυπο ηδονοβλεψία» από μια «κλειδαρότρυπα» που πλέον έχει πάρει τη μορφή της οθόνης μιας smart TV, ενός tablet ή του (x) γενιάς κινητού μας τηλεφώνου.

Κι έτσι, διολισθαίνουμε όλο και περισσότερο από την αντιπροσωπευτική δημοκρατία των αξιών, των δικαιωμάτων και της «κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης», στη δημοκρατία της εικόνας, των influencers και του παρασιτικού κατεστημένου τους.

Ακόμη και ο περιφερειάρχης Χρήστος Μέτιος κράτησε αποστάσεις από την πρόταση του συνεργάτη του – Αντίδραση από τον Θόδωρο Μαρκόπουλο που ζήτησε ανοιχτή διαβούλευση για το θέμα

Στην τελευταία συνεδρίαση του ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΜΘ μεσούσης της κρίσης που έχει προκαλέσει η πανδημία του κορονοϊού, ο αντιπεριφερειάρχης Δημήτρης Πέτροβιτς έφερε εισήγηση, ώστε να αλλάξει το λογότυπο της Περιφέρειας ΑΜΘ κι αντί αυτού που υφίσταται – αρχαίο ανθέμιο – να καθιερωθεί η Νίκη της Σαμοθράκης. Η Νίκη της Σαμοθράκης έχει όμως μία μονοσήμαντη αναφορά μόνο στο νησί της Σαμοθράκης, επισήμαναν όσοι εξέφρασαν επιφυλάξεις.

Ο κ. Πέτροβιτς, πρώην υποψήφιος Περιφερειάρχης, με ύφος χιλίων καρδιναλίων αλλά με μία προχειρογραμμένη εισήγηση προσπαθούσε να υποστηρίξει την άποψη, για να ψηφιστεί και να αφεθεί στην συνέχεια σε γραφίστες  για να γίνει μία καλλιτεχνική επεξεργασία του λογότυπου, με το γνωστό άγαλμα το οποίο βρίσκεται στο Λούβρο. Μάλιστα είχε διαμορφώσει και ένα μέτωπο από Εβρίτες, από όλες τις παρατάξεις ώστε να υπερθεματίζουν, για την πρότασή του.

Βεβαίως υπήρξαν και φωνές όπως ο πρώην Αντιπεριφερειάρχης Καβάλας Θ. Μαρκόπουλος, ο οποίος διαφώνησε λέγοντας πως όποιο λογότυπο επιλεγεί θα πρέπει να επιλεγεί από μία συνθετική διαδικασία, ώστε όλοι οι κάτοικοι της ΑΜΘ να το θεωρούν δικό τους. Έκανε αναφορά μάλιστα όχι μόνο στην Νίκη της Σαμοθράκης, αλλά και στους Αρχαίους Φιλίππους, στον Δημόκριτο και στον Θράκα Ιππέα.

Ακόμη η Φελίνα Καζάκου από την Κομοτηνή υποστήριξε πως θα πρέπει να ανατεθεί η μελέτη του θέματος σε μία εξειδικευμένη εταιρεία η οποία να φέρει έναν αριθμό τεκμηριωμένων εισηγήσεων. Κάτι αντίστοιχο πρότεινε κι ο Χριστόδουλος Τοψίδης, ο οποίος αν και Εβρίτης, υποστήριξε την άποψη της διαβούλευσης επί των προτάσεων, καθώς είναι η μόνη συνθετική λύση.

Την πρόταση Πέτροβιτς στήριξε – προς έκπληξη όλων – και ο Αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης και πρώην δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτσής!

Παρατηρητές της συνεδρίασης συμπέραναν ότι για ακόμη μια φορά ο Έβρος και η Ροδόπη, προσπαθούν να αποφασίζουν εν αγνοία αλλά και σε βάρος της Καβάλας, αλλά και σε βάρος ολόκληρης της Περιφέρειας, με την σύμφωνη γνώμη κάποιων βολεμένων ή κάποιων άλλων που κρύβονται πίσω από την σιωπή. Επίσης στα δυσάρεστα της συνεδρίασης και το γεγονός ότι ο Αντιπεριφερειάρχης Καβάλας, Κώστας Αντωνιάδης δεν αντέκρουσε το παράλογο αίτημα του κ. Πέτροβιτς.

Για την ιστορία πάντως, την τελευταία στιγμή το Περιφερειακό συμβούλιο δεν δέχθηκε την πρόταση του Πέτροβιτς καθώς ο Περιφερειάρχης Χ. Μέτιος τον άδειασε αντιλαμβανόμενος τις αντιδράσεις κι έτσι πρότεινε κι αυτός μία ανοικτή διαβούλευση, όπου θα κατατεθούν και άλλες προτάσεις.  Έτσι ο Δ. Πέτροβιτς έμεινε στα κρύα του λουτρού…  Ωστόσο, το θέμα θα επανέλθει και πάλι στο περιφερειακό συμβούλιο και εκεί θα πρέπει να δούμε τι άποψη θα επικρατήσει τελικά.

Οι επιπτώσεις της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, επηρεάζουν ήδη και πρόκειται να επηρεάσουν περαιτέρω το σύνολο σχεδόν των επαγγελματικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, σε παγκόσμια κλίμακα.

Το θέμα απασχολεί και πρόκειται να απασχολήσει για πολλά χρόνια ακόμη τους αναλυτές κάθε επιστημονικού και επαγγελματικού πεδίου, ακόμη και της φιλοσοφίας αλλά και την έκφραση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Όσον αφορά δε την κριτική η οποία ασκείται, σε επίσης παγκόσμια κλίμακα, για τις κυβερνητικές αποφάσεις αντιμετώπισης ή -κυρίως- περιορισμού των επιπτώσεων, θα πρέπει να επισημανθεί πως έχει δύο βασικές παραμέτρους. Την ιδεολογικοπολιτική  αναφορά και τις γνώσεις που ήδη έχει αλλά και αποκτά κάποιος κατά την διάρκεια της ενημέρωσής του. Ακόμη κι αυτή όμως η δεύτερη παράμετρος, επηρεάζεται από την πρώτη, όσον αφορά τα μέσα που επιλέγει για να ενημερωθεί. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως ο καθένας δεν μπορεί να εκφράζει την άποψή του, η οποία -όχι δυστυχώς πάντα- πρέπει να στηρίζεται τόσο σε διεθνώς αποδεκτά επιστημονικά δεδομένα, όσο και σε μία επιχειρηματολογία που να βασίζεται σε αυτά.

Έτσι, ένας (πχ) νεοφιλελεύθερος είναι πιθανό να ασκήσει την κριτική του όσον αφορά το μέγεθος αλλά και τον τρόπο της κρατικής παρέμβασης για τη στήριξη της οικονομίας, ενώ από την άλλη πλευρά η κριτική να επικεντρωθεί στο ίδιο ακριβώς αντικείμενο αλλά με αναφορά στη μη επάρκεια αυτών των μέτρων.

Ως γενική αναφορά, αυτό που μπορεί να διαπιστώσει κανείς από μία ιστορική αναδρομή στις κρίσεις που έπληξαν τον κόσμο κατά την διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, είναι πως α) ήταν το οργανωμένο κράτος που κάθε φορά έδινε λύσεις μέσω της εξουσίας που διαθέτει για την επιβολή των αποφάσεών του και β) ο ιδιωτικός τομέας συνέβαλε καθοριστικά μέσω της έρευνας, που παρείχε είτε στοιχεία για την αντιμετώπισή τους, είτε τα μέσα για να αντιμετωπιστούν (πχ εμβόλια)

Σύμφωνα δε με Διεθνείς Οργανισμούς, η πανδημία του νέου κορωνοϊού είναι η πρώτη πραγματικά παγκόσμια κρίση του 21ου αιώνα. Πρόσφατη εκτίμηση της Παγκόσμιας Τράπεζας αναφέρει πως η οικονομική ύφεση από την πανδημία θα είναι η βαθύτερη που έχει γνωρίσει ο πλανήτης από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς υπολογίζει ότι 70 έως 100 εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να βρεθούν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από την άλλη, με ανακοίνωσή του στα τέλη Οκτωβρίου, αναφέρει πως η πτώση του παγκόσμιου ΑΕΠ αναμένεται να είναι της τάξης του -4.4%, ενώ για τις ανεπτυγμένες οικονομίες η αντίστοιχη πτώση αναμένεται να είναι ίση με -5.8%. Η εκτίμηση δε αυτή, έγινε πριν την ύπαρξη του 2ου κύματος της πανδημίας και χωρίς να συμπεριλαμβάνει τις πραγματικές οικονομικές επιπτώσεις των δύο τελευταίων μηνών του 2020, στους οποίους αρκετές από τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου βρίσκονται σε μερικό lockdown. Κάτι που σημαίνει πως η πραγματικότητα μάλλον θα ξεπεράσει και τα πιο δυσμενή σενάρια.

Όσον αφορά δε στην Ελλάδα, η πρόσφατη ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για το 3ο τρίμηνο (Ιουλ-Σεπτ) του έτους και την μείωση κατά 11,7% του ΑΕΠ σε σχέση με το 2ο τρίμηνο, αντανακλά κυρίως τις επιπτώσεις από τη δραματική μείωση του τουρισμού στη χώρα. Φυσικά, δεν περιλαμβάνει τις επιπτώσεις του 2ου κύματος της πανδημίας σε συνδυασμό με το (συνεχιζόμενο) lockdown από τα μέσα Νοεμβρίου και μετά.

Καταληκτικά, και με αποκλειστική αναφορά στο θέμα της πανδημίας, αυτό στο οποίο θα πρέπει να επικεντρωθούμε ως κοινωνία, είναι η -κατ’ αρχήν- συνείδηση α) της επικινδυνότητας του ιού για την ανθρώπινη υγεία και β) των επιπτώσεων που τα μέτρα αντιμετώπισης και περιορισμού του θα επιφέρουν στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία του σήμερα. Πρόκειται για δύο παγκόσμια γεγονότα με άμεση σχέση αίτιου και αιτιατού, στα οποία το ένα (ιός και οικονομική/εμπορική παγκοσμιοποίηση) λειτουργεί ως αίτιο και το άλλο (επιπτώσεις από την προσπάθεια αντιμετώπισης του ιού) ως αιτιατό.

Ο σχεδιασμός και η στρατηγική που θα πρέπει ήδη λοιπόν να βρίσκεται σε εξέλιξη, θα πρέπει να αφορά το δεύτερο επίπεδο αντιμετώπισης των επιπτώσεων πλέον των οικονομικών συνεπειών που πρόκειται στο άμεσο μέλλον να κάνουν την εμφάνισή τους, τόσο σε παγκόσμιο, όσο και σε τοπικό επίπεδο.

Η χώρα μας, μετά από δέκα χρόνια οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης, εάν δε ληφθούν άμεσα μέτρα με το πέρας της πανδημίας, δε θα μπορέσει να αντέξει μία ακόμη μακρόχρονη επιβάρυνση της οικονομικής «υγείας» τόσο της ίδιας, όσο και κατ’ επέκταση των πολιτών της.

Πηγές

https://www.tovima.gr/2020/11/30/finance/analysi-oi-oikonomikes-epiptoseis-tis-pandimias-se-pagkosmio-eyropaiko-kai-ethniko-epipedo/

https://neoskosmos.com/el/255472/kapoies-koinonikes-kai-oikonomikes-epiptoseis-tis-pandimias-tou-koronoiou1/

https://www.capital.gr/oikonomia/3500266/elstat-ptosi-aep-kata-11-7-to-g-trimino-me-anaptuxi-mpike-i-ellada-stin-pandimia