ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

Βώλακας: Σάββατο των ψυχών: Μνήμη – Μνημεία – Μνήματα

Δημοσιεύθηκε

1 έτος πριν

στις

19 Ιουνίου 2021

Από

Admin

Του Δημήτρη Σταμπουλή

Η Μνημοσύνη και η Λήθη, σύμφωνα με την μυθολογία των αρχαίων, ήταν δυο παράλληλοι ποταμοί του Άδη – ¨Βασίλειο των Ψυχών¨ – του Κάτω Κόσμου. Ήταν καρπός – απόκτημα της συνεύρεσης της Γαίας και του Ουρανού, η οποία ανήκει στους Τιτάνες της αρχαίας μυθολογίας. Η ίδια από την ερωτική εννεαήμερη συνεύρεση της με τον Δία, απέκτησε τις εννέα Μούσες. Η Λήθη αναφέρεται για τη Λησμονιά του παρελθόντος, η δε Μνήμη στο Παρόν.

ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΙΜΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΕΣ
Η είδηση του θανάτου από μόνη της, μάς προξενεί λύπη και αίσθημα αδικίας όταν πρόκειται ιδίως για νέο άνθρωπο. Μας παραπέμπει συνειρμικά το δυσάρεστο γεγονός και σε μια σειρά από δοξασίες, λατρείες, τελετουργίες, έθιμα και παραδόσεις ιεραρχημένα και κωδικοποιημένα.

Αποσαφηνίζεται, πως όλες οι τελετουργικές διεργασίες, είναι κοινωνικές εκδηλώσεις, ενταγμένες και υπακούν σ΄ ένα άγραφο και απαράβατο ,καθολικά αποδεκτό θρησκευτικό ηθικό κώδικα.
Όλος ο κύκλος των απαιτούμενων εργασιών, από τη προετοιμασία – τη νεκρική τελετουργία – τη ταφή του εκλιπόντα μέχρι την εξιλέωση του, αποτελεί μια μακρά πορεία μια απαιτητική και πολυδάπανη διαδικασία.

Στο στάδιο της προετοιμασίας εντάσσονται μια σειρά από ενέργειες που ξεκινούν περίπου από την εκδήλωση της πάθησης – αρρώστιας του μελλοθανάτου. Ως τέτοιες, συγυρίζεται το σπίτι, υφαίνονταν οι μαντίλες – μαντηλάκια – πετσέτες – που μοιράζονται με το κολάκι μετά την Ταφή.
Ξεκινάν επίσης οι προμήθειες για τα εδέσματα που θα προσφερθούν στους προσκυνητές, μετά τον ενταφιασμό, στα Μνήματα.

Πένθος – Μνήμη -Λύτρωση – Δικαίωση
Μετά από τον απρόσμενο – αδόκητο – άδοξο θάνατο ακολουθείται μια σπονδή ισάξια του αρχαίου δράματος, που μπορεί να διαρκεί ίσως και γενεές. Μια περίοδος ουσιαστικού πένθους και κατάνυξης, βαθιάς θλίψης και απόγνωσης!!!

Οι ετήσιες αναβιώσεις αποτείνουν τον δέοντα σεβασμό στους αποδημήσαντες, με κυρίαρχα τα αισθήματα του πόνου, της θλίψης, του στεναγμού, τα οποία δεν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του όλου τελετουργικού, αλλά στυγνή πραγματικότητα.

Γεγονός αδιαμφισβήτητο αποτελεί, πως τα ταφικά μας έθιμα, οι πρακτικές που ακολουθούνται, εκπορεύονται από τα πανάρχαια χρόνια. Στο μέτρο του δυνατού ακολουθούν πιστά αυτά των αρχαίων μας προγόνων και αυτό το γεγονός, θα πρέπει να ενισχύει την αυτοπεποίθησή μας και να μας γεμίζει υπερηφάνεια. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθούν ειδωλολατρικά καθώς η πίστη των αρχαίων προηγήθηκε της χριστιανικής και πολλά απ΄ αυτά υιοθετήθηκαν αυτούσια από την ορθοδοξία.

Κλασικό Παράδειγμα αποτελεί ο Διόνυσος, ο οποίος κατά την Μυθολογία, αφού θανατώθηκε από τους Τιτάνες στη συνέχεια αναστήθηκε. Έτσι θεωρούσαν πως οι Ψυχές των νεκρών λυτρώνονται και ανεβαίνουν στον επάνω Κόσμο. Την ίδια περίπου θεώρηση ασπάστηκε και ο Χριστιανισμός, όπου οι Πιστοί τα Ψυχοσάββατα πέρα από το Τρισάγιο που ψάλετε, προσφέρουν στο Μνήμα τους και εδέσματα στη Μνήμη τους.

Από τη μια αξιοπρεπή Ταφή και από την άλλη η απόδοση τιμών στο νεκρό. Το δίπολο του χρέους, των υποχρεώσεων που λέει ο απλός λαός και της εξιλέωσης των εν ζωή συγγενών του εκλιπόντος.
Η πίστη των Βωλακιωτών στη μεταθανάτιο ζωή, δεν μεταδόθηκε – εμπεδώθηκε με τον χριστιανισμό αλλά προϋπήρχε από αρχαιοτάτους χρόνους. Οι δοξασίες των ανθρώπων, είχαν ως απώτερο σκοπό, τον εξευμενισμό των δυνάμεων της φύσης και αργότερα των θεοτήτων, ώστε να τύχουν της εύνοιας αυτών.

Χωρίς καμία αμφιβολία, αμφισβήτηση τα ταφικά μας έθιμα, εκπορεύονται από τα πανάρχαια χρόνια, ομοιάζουν με αυτά των αρχαίων μας προγόνων και αυτό το γεγονός θα πρέπει να ενισχύει την αυτοπεποίθησή μας και να μας γεμίζει υπερηφάνεια. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθούν ειδωλολατρικά καθώς η πίστη των αρχαίων προηγήθηκε της χριστιανικής.
Στο πλαίσιο των ταφικών τελετών συμπεριλαμβάνεται, τόσο η ανάμνηση του νεκρού όσο και η ανακομιδή των οστών του.

Οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν την καύση των νεκρών και την τέφρα την τοποθετούσαν στο οστεοφυλάκιο – μια επίσης σημαντική τελετουργία αναφορικά με την απόδοση τιμών στον αποθανόντα.
Το σώμα του νεκρού το φροντίζουν και το περιποιούνται οι οικείου του – το νίβουν να είναι καθαρό, το καλλωπίζουν και το ντύνουν με την επίσημη ενδυμασία του, κοπέλες της οικογένειας του.
Η εκφορά του νεκρού και η συνοδεία του, όπως και στο γάμο, δεν ακολουθεί – δεν περιφέρεται από – τον ίδιο δρόμο.
Τα Μνήματα – Κοιμητήρια – βρίσκονταν έξω αλλά και κοντά στον οικισμό των κατοικιών.

Οι νεκροί καίγονταν για λόγους δημόσιας υγιεινής και ασφάλειας ιδιαίτερα σε περιόδους μεγάλων λοιμών και επιδημιών όπως τύφου, πανώλης, λέπρας.
Επειδή εξάλλου υπήρχαν άγρια ζώα στα γύρω βουνά και τα οποία όταν βρίσκονταν σε αναζήτηση τροφής, δεν δίσταζαν να μπουν και στον οικισμό, αυτά έμπαιναν στα Μνήματα και σκάλιζαν ακόμα και τους τάφους των νεκρών για ανεύρεση τροφής.

Πέρα από τη σκαλιστή ταφόπλακα, αρωματικά βότανα και άνθη που μοσχοβολούσαν, κοσμούσαν το Μνήμα του νεκρού, τελευταία κατοικία, μάλιστα αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος στα πλαίσια της απόδοσης τιμής.

Στο νεκροκρέβατο παραπλεύρως, τοποθετούσαν ένα πανέρι οι συγγενείς του αποθανόντος, στο οποίο οι χωριανοί κατά τον αποχαιρετισμό του νεκρού μαζί με τα άνθη, προσκόμιζαν και πρόσφορα, διάφορα τρόφιμα, για να έχει ο νεκρός στο άγνωστο και μακρινό ταξίδι του.

Γεύματα στο τάφο επάνω του νεκρού στρώνονταν, τόσο κατά τον ενταφιασμό όσο και μετά, σε καθημερινή βάση επί μακρό χρονικό διάστημα (Τρίμερα, Εννιάμερα, εικοσαήμερα, σαραντάμερα, τρίμηνα, εξάμηνα, εννεάμηνα, τον χρόνο, τρία χρόνια κλπ. … γεύματα σε ανάμνηση του νεκρού – νεκρών).

Στις ταφικές τελετές συμπεριλαμβάνεται και το τελετουργικό της ανακομιδής των οστών, το οποίο αποτελεί ένα από τα μεγάλα στοιχήματα ζωής, χρέους και τιμής, που θέτει κάθε ευσεβής χριστιανός κάτοικος του Βώλακα, προκειμένου να εκπληρώσει το χρέος του, απέναντι στα προσφιλή του άτομα – που δεν είναι πλέον στη ζωή.

Οι άνθρωποι επειδή δεν γνώριζαν την ακριβή πορεία της ψυχής του νεκρού, προσέφερναν όλο και πιο μεγάλες σπονδές, προκειμένου ο ¨νεκρός τους¨ να μην ξεμείνει στα μισά της διαδρομής στο Βασιλειο των Ψυχών – Κάτω Κόσμο, στον Άδη. Προ πάντων, να έχει η ψυχή του νεκρού τη δύναμη, αντλώντας ενέργεια από την τροφή (το νερό. το καρσί, το λάδι και τα άλλα προϊόντα των δείπνων) που παράθεταν προς έκκληση στα προς τιμήν τους συμπόσια, να φθάσει η ψυχή στα δώματα των ενάρετων και ευσεβών, στα Ηλύσια Πεδία (Παράδεισος) του Άδη και σε καμιά περίπτωση στα Τάρταρα (Κόλαση).

Η μεταθανάτια κατοικία των ψυχών, διαχρονικά ήταν και παραμένει διακαής πόθος και κύρια έγνοια των συγγενών, ο οποίος επιτελείται και επιτυγχάνεται μέσα από τα τελετουργικά των εγκόσμιων τελετών.
Το όλο τελετουργικό της Ταφής και της απόδοσης τιμών προς τον εκλιπόντα, απαιτούσε μια γενναία δαπάνη. ισόποση με την τελετή ενός Γάμου. Το οικονομικό κόστος για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού – των κατοίκων ήταν δυσανάλογο των δυνατοτήτων τους – δυσβάστακτο.

Ωστόσο, η κάθε οικογένεια ¨θυσίαζε¨ τα πάντα, για να μπορέσει να ικανοποιήσει – να καλύψει τις ¨απαιτήσεις¨ και τις ¨ανάγκες¨ αποχωρισμού του προσφιλούς της μέλους.
Ο Χρόνος, είναι αυτός που αλλοιώνει τις Μνήμες των ανθρώπων, με αποτέλεσμα, τα όποια επαναλαμβανόμενα δρώμενα να ¨χάνουν¨, χρόνο με το χρόνο, κάτι τις από την ένταση, το πάθος, τη χροιά, τη μυσταγωγία.

Σχετικά θέματα:Δημήτρης Σταμπουλής Προτεινόμενα

Επόμενο

19 Ιουνίου: Χωρίς κρούσμα η Δράμα, 394 στην Ελλάδα με 40.746 τεστ ημέρας

Μην χάσετε

18 Ιουνίου: 3 κρούσματα στη Δράμα, 469 στην Ελλάδα με 40.669 τεστ ημέρας

Διαβάστε όλο το άρθρο

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

Εκδήλωση 2ου Γυμνασίου Δράμας για την “Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία”

Δημοσιεύθηκε

2 ημέρες πριν

στις

26 Νοεμβρίου 2022

Από

Admin

Με προσκεκλημένο τον Δημήτρη Αντωνίου

Εκδήλωση του 2^ου Γυμνασίου, με αφορμή την «Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία», τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2022 στις 17:00 το απόγευμα.

Η εκδήλωση απευθύνεται σε μαθητές, κηδεμόνες, εκπαιδευτικούς και κάθε συμπολίτη μας που ενδιαφέρεται να την παρακολουθήσει.

Τη φετινή σχολική χρονιά εκπονείται στο 2ο Γυμνάσιο Δράμας πρόγραμμα Πολιτιστικών Θεμάτων με μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου και με θέμα «Graffiti : το αποτύπωμά τους στους τοίχους και την κοινωνία της Δράμας», το οποίο αποτελεί συνέχεια αντίστοιχων προγραμμάτων του σχολείου κατά τα δύο προηγούμενα χρόνια. Το πρόγραμμα αφορά τα graffiti στην πόλη της Δράμας και ευρύτερα, αλλά και τα graffiti ως τέχνη και μορφή επικοινωνίας και διαμαρτυρίας.

Υπεύθυνοι για το πρόγραμμα είναι οι εκπαιδευτικοί του 2ου Γυμνασίου:

Βασίλης Μεσσής
Μαρία Χατζή
Θάλεια Καζάνα

Οι υπεύθυνοι του προγράμματος δήλωσαν στο GoDrama.gr :

Φέτος, στον τρίτο χρόνο του προγράμματος, εκτός όλων των άλλων που σχεδιάζουμε και ήδη ξεκινήσαμε να υλοποιούμε, θελήσαμε να συνδέσουμε τα graffiti με την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, που είναι η 3^η Δεκεμβρίου, το ερχόμενο δηλαδή Σάββατο. Στόχος μας είναι να ευαισθητοποιήσουμε τους μαθητές μας και να τους ενθαρρύνουμε στην αποδοχή και το σεβασμό όλων των συνανθρώπων μας με κινητικά προβλήματα αρχικά, αλλά στη συνέχεια και όλων των συνανθρώπων μας που η κοινωνία τους αντιμετωπίζει ως “διαφορετικούς”.

Έτσι σχεδιάσαμε τις εξής δράσεις :

Αρχικά, δύο “γκραφιτάδες” της πόλης μας, ο Λευτέρης Τούλης και ο Νικόλας Φωτιάδης θα φιλοτεχνήσουν τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου σε έναν από τους τοίχους του σχολικού κτηρίου του 2ου Γυμνασίου ένα έργο graffiti, σε συνεργασία με έναν ξεχωριστό προσκεκλημένο, τον καλλιτέχνη και συγγραφέα Δημήτρη Αντωνίου αλλά και με τους μαθητές/τριες που παρακολουθούν το πρόγραμμα. Η θεματολογία του συγκεκριμένου graffiti θα συνδέεται με το θέμα της ισότητας όλων των ανθρώπων και την αποδοχή του «διαφορετικού». Παράλληλα, εκπρόσωποι της Δημοτικής Αστυνομίας Δράμας, θα μιλήσουν στους μαθητές/τριες της Γ΄ τάξης, για θέματα σχετικά με την οδική ασφάλεια και τα οδικά ατυχήματα, παρουσία του Δημήτρη Αντωνίου, ο οποίος εξαιτίας ακριβώς ενός τροχαίου ατυχήματος είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο από τα 16 του χρόνια.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας, από τις 17:00 έως τις 19:00 πάνω κάτω ο προσκεκλημένος μας, Δημήτρης Αντωνίου, θα κάνει μια ανοιχτή προς όλους φιλική, informal παρουσίαση, μιλώντας μας για τον εαυτό του, για την ενασχόληση σου με τα graffiti και με όποια άλλη μορφή τέχνης τον απασχολεί δημιουργικά, καθώς και για ό,τι άλλο θα κρίνει σκόπιμο και χρήσιμο να ακούσουν μαθητές, γονείς και πολίτες. Τίτλος της παρουσίασής του «Βάζεις χρώμα, κερδίζεις ζωή».

Τις δράσεις θα απαθανατίσει ο διακεκριμένος φωτορεπόρτερ Δημήτρης Μεσσίνης

Ο Δημήτρης Αντωνίου, στα τριάντα δύο του χρόνια, δε σταματάει στιγμή να δημιουργεί, παρά το πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα που τον καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο από τα δεκαέξι του χρόνια.

Πραγματοποίησε σε μόλις τέσσερα χρόνια τις σπουδές του στο τμήμα φυσικής του Α.Π.Θ και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην οικονομική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Συμμετέχει και με μεγάλη θέρμη σε επιστημονικές και κοινωνικές εκδηλώσεις για την ενίσχυση της οδικής ασφάλειας στη χώρα μας.
Τελευταία πολυετή του προσπάθεια είναι η έμπνευση και συγγραφή του κόμικς «Λέμε STOP στην οδική ανασφάλεια» το οποία διανέμεται δωρεάν στα σχολεία που επισκέπτεται για εθελοντικές δράσεις με θέμα την κυκλοφοριακή αγωγή.
Επίσης, έχει γράψει δύο συλλογές διηγημάτων με τίτλο «Έτσι είναι η ζωή» και «Ας είναι όνειρο αυτό», ένα μυθιστόρημα με τίτλο «Ένας καλύτερος άνθρωπος» και ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο με τίτλο ‘’Η τέχνη της αισιοδοξίας’’ .
Ακόμη, έγραψε το σενάριο, σκηνοθέτησε και συμμετείχε ως ηθοποιός στην θεατρική παράσταση ‘’Στα καλά του καθισμένου’’.

https://www.facebook.com/dimitrisantoniou.gr/

www.dimitrisantoniou.gr

Ο Δημήτρης Μεσσίνης από το 2006 μέχρι και Ιούνιο του 2014 ήταν διευθυντής φωτογραφικού τμήματος του Assosiated Press για την Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Από το 2004 μέχρι το 2006 διετέλεσε, με έδρα το Λονδίνο, διευθυντής φωτογραφικού του ως άνω πρακτορείου για την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.
Είναι στη φωτοειδησεογραφία για τον Ελληνικό και Ξένο Τύπο από το1978 έχοντας καλύψει τις μεγαλύτερες παγκόσμιες στρατιωτικές συρράξεις, όπως
- πρώην Γιουγκοσλαβία (Κροατία, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Κόσοβο),
- Τσετσενία,
- Λίβανο,
- Πρώτος και Δεύτερος πόλεμος του Κόλπου,
- Αφγανιστάν.

Έχει καλύψει επίσης τα μεγαλύτερα παγκόσμια αθλητικά γεγονότα:

Επτά Ολυμπιακούς αγώνες και οκτώ ευρωπαϊκά και παγκόσμια ποδοσφαιρικά κύπελλα.
Βραβεύτηκε το 2003 με την ανώτερη δημοσιογραφική διάκριση της χώρας- βραβείο Μπότση- για την κάλυψη του πολέμου στο Αφγανιστάν και είμαι κάτοχος πολλών διεθνών δημοσιογραφικών βραβείων.
Τα τελευταία χρόνια (2008-2013) εξελέγη και υπηρέτησε από τις θέσεις του Προέδρου, Αντιπροέδρου και Γενικού Γραμματέα την Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου.

ΟΛευτέρης Τούλης γεννήθηκε στη Δράμα το 1989 και στην ηλικία των 18 έφυγε για σπουδές στην καλών τεχνών Θεσσαλονίκης όπου και σπούδασε με καθηγητή τον Κ. Μορταράκο.

Από νωρίς ασχολήθηκε με την streetart και έπειτα τον συνεπήρε ο κόσμος της τέχνης και ασχολήθηκε βαθύτερα με τα υλικά, το σχέδιο, τη γλυπτική κλπ.
Σήμερα ζει στη Δράμα και ασχολείται με την τέχνη, δημιουργώντας εικόνες άλλοτε ρεαλιστικές και άλλοτε ποιητικές.
Ένα από τα μεγαλύτερα street art έργα του είναι το “UrbanMyth” στην οδό Ηφαιστίωνος στο κέντρο της Δράμας, που το δημιούργησε το 2020. Το έργο είναι εμπνευσμένο από την πανδημία του κορωνοϊού και τις ανησυχίες του σύγχρονου ανθρώπου.

instagram : toulis.artwork

Ο Νικόλας Φωτιάδης γεννήθηκε στη Δράμα.

Μαθήτευσε και παράλληλα εργάστηκε τρία χρόνια σε Εργαστήριο Μεταξοτυπίας στη Δράμα.
Αρχικά ασχολήθηκε με την καλλιτεχνική διακόσμηση εσωτερικών χώρων, καθώς επίσης και με την καλλιτεχνική και εικαστική επιμέλεια σε διάφορα Φεστιβάλ στην Ελλάδα.
Το 2000 ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής στο εργαστήριο του Κ. Τσίγκρη στην Αθήνα.
Το 2006 πέρασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. Φοίτησε στο εργαστήριο των καθηγητών Ι. Φωκά και Β. Πλοιαρίδη.
Παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα χαρακτικής στο εργαστήριο χαρακτικής του καθηγητή Ξ. Σαχίνη.
Τον Ιούνιο του 2011 παρουσιάσει την διπλωματική του εργασία. Βαθμολογήθηκε με 9.11.
Τον Ιούλιο του 2011 πήρε με Άριστα το πτυχίο της Σχολής Καλών Τεχνώντου Α.Π.Θ. [Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, με κατεύθυνση Ζωγραφική].
Σήμερα εργάζεται ως Αναπληρωτής Εκπαιδευτικός σε Σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας και παράλληλα λειτουργεί το καλλιτεχνικό εργαστήρι «συναύγεια».
Έχει φιλοτεχνήσει πάρα πολλά graffiti που κοσμούν δημόσιους χώρους της πόλης μας.

Διαβάστε όλο το άρθρο

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

Κειμήλια από εκκλησίες οικισμών του Ευξείνου Πόντου, στο Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ι.Μ. Δράμας

Δημοσιεύθηκε

3 ημέρες πριν

στις

25 Νοεμβρίου 2022

Από

Admin

Tην Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022, ώρα 11.30 π.μ. στην Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δημαρχείου Δράμας η κ. Μαγδαληνή Παρχαρίδου, δρ αρχαιολόγος ΥΠΠΟΑ θα μας παρουσιάσει τα Κειμήλια από εκκλησίες οικισμών του Ευξείνου Πόντου, στο Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας.

Την εκδήλωση διοργανώνουν , τιμώντας τα 100 χρόνια από την Καταστροφή του 1922, η Μέριμνα Ποντίων Κυριών Δράμας και οι Φίλοι Αρχαιολογικού Μουσείου Δράμας.

Βιογραφικό σημείωμα της Μαγδαληνής Παρχαρίδου

Η κ. Παρχαρίδου είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, στην οποία πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές, καθώς και μεταδιδακτορική έρευνα με υποτροφία του ΙΚΥ (2004).

Από το 2005, εργάζεται ως μόνιμη αρχαιολόγος στο Υπουργείο Πολιτισμού. Υπηρέτησε στη 12η Εφορεία Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων, με αρμοδιότητα στην περιοχή της Δράμας. Σήμερα εργάζοται στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Κιλκίς, Προϊσταμένη του Τμήματος Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων και Μουσείων της Εφορείας (7/2013 κ.ε.).

Οι μελέτες και οι δημοσιεύσεις της αφορούν σε θέματα ιστορίας, ιστορίας της τέχνης, ζωγραφικής, τοπογραφίας και αρχαιολογίας κυρίως των περιοχών της Δράμας,της Θεσσαλονίκης, της Πιερίας και του Κιλκίς, καθώς και σε συγκεκριμένα εικονογραφικά θέματα στον ορθόδοξο χώρο.

Ενδεικτικός κατάλογος δημοσιεύσεων

Ζωγράφοι και επιδιορθωτές φορητών εικόνων κατά τον 19ο αιώνα, με αφορμή ορισμένα έργα από τον μακεδονικό χώρο, ΑΕΜΘ 30, 2016, Θεσσαλονίκη 2022, 509-520
Παλαιά έντυπα βιβλία προσφυγικής προέλευσης στον ναό του Αγίου Δημητρίου στην Αξιούπολη, Μικρασιατική Σπίθα 22, 2022, 147-166
Εργα του ζωγράφου Δημητρίου από το Καράκιοϊ στον ναό του Αγίου Αθανασίου στο Δοξάτο Δράμας (β΄ μισό 19ου αιώνα), στο Π. Ανδρούδης – Δ. Π. Δρακούλης (επιμ.), Το αρμολόι. Χαριστήριο στον καθηγητή Αργύρη Π.Π. Πετρονώτη, Θεσσαλονίκη 2021, 341 – 57 σε συνεργασία με τον π. Μ. Κυριαζάκη, Τα κειμήλια του Ιερού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου στη Χωριστή, Θεσσαλονίκη 2018
Λειτουργικά σκεύη από το Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας, Δίοδος 66100 7, Δράμα, Νοέμβριος 2014, 104-123
Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας: η καταγραφή και η μελέτη των εκτιθέμενων αντικειμένων, ΑΕΜΘ 22, 2008, Θεσσαλονίκη 2011, 521-528
Xειρόγραφη πρόθεση του 18ου αιώνα από τη μονή της Κοσίνιτσας (ή Εικοσιφοίνισσας), Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών, Θεσσαλονίκη 2009
Εικόνες του αινίτη ζωγράφου Κυριαζή Λασκαράκη στο Παγονέρι Δράμας, Περί Θράκης 6, 2007-2009, 163-178
Ματθαίος Ιωάννου: Οι μεταμορφώσεις μιας τεχνοτροπίας, Πρακτικά του Πανελλήνιου Συνεδρίου Από τη Μεταβυζαντινή στη Σύγχρονη Τέχνη, 18ος-20ός αι., ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 1998, 309-338

Διαβάστε όλο το άρθρο

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

Πρόγραμμα Εορτασμού της Ημέρας Εθνικής Αντίστασης

Δημοσιεύθηκε

3 ημέρες πριν

στις

25 Νοεμβρίου 2022

Από

Admin

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ

ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΡΑΜΑΣ/

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ

Με την ευκαιρία του εορτασμού της Ημέρας Εθνικής Αντίστασης, θα πραγματοποιηθούν στην Περιφερειακή Ενότητα Δράμας/Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2021, οι παρακάτω εκδηλώσεις:

Γενικός σημαιοστολισμός των Δημόσιων, Περιφερειακών και Δημοτικών καταστημάτων, των καταστημάτων Ν.Π.Δ.Δ. και Ν.Π.Ι.Δ., από την ογδόη πρωινή ώρα της 27^ης Νοεμβρίου 2022, ημέρας εορτασμού της επετείου της Εθνικής Αντίστασης, έως τη δύση του ήλιου.
Φωταγώγηση όλων των καταστημάτων του Δημόσιων, των ΟΤΑ καθώς και των καταστημάτων των Ν.Π.Δ.Δ. και των Τραπεζών από τη δύση του ηλίου της 27^ης Νοεμβρίου 2022 έως τις πρωινές ώρες της επομένης της εορτής.

Ώρα 07:30 π.μ. : Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Δράμας

Ώρα 10:15 π.μ. : Τέλεση επίσημης δοξολογίας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου.